کریسگاردنر، دامپزشک کلینیک دامپزشکی سنتکلمنت که مجموعهای از پر دارد، یک دم کامل و پرهای بال شاهین اروپایی را برای ترمیم بال این جانور شکارچی پیوند زد. گاردنر 41ساله در اینباره میگوید: این کار کمی سخت بود زیرا این سارگپه دم و پرهای ردیف دوم بال خود را بهطور کامل از دست داده بود. بنابراین پرواز و اوج گرفتن و در نتیجه یافتن غذا برای این حیوان غیرممکن بود.
به گزارش ایسنا، جاک پانکسپ، عصبشناس معتقد است که موشهای صحرایی اصواتی با فرکانس بسیار بالا موسوم به اولتراسونیک تولید میکنند که فراتر از محدوده شنوایی انسان هستند.
هنگامی که گروهی از موشهای جوان با یکدیگر درون یک کانیتنر بودند، ابزارهای این دانشمند تمامی انواع صداهای جیرجیر مانند آنها را ضبط کرد. نظریه وی دال بر خندیدن موشها بود و بنابراین تصمیم به قلقلک دادن آنها گرفت.
با انجام این عمل، پانکسپ به این نتیجه رسید که این حیوانات صداهای خنده مانندی سر دادند.
با افزایش دوز قلقلک، موشها بیشتر به این محقق علاقه نشان دادند و بنابراین وی نتیجه گرفت که آنها قادر به خندیدن هستند.
لاکپشت غولآسایی که به عنوان نماد برای گونههای حیاتی در حال انقراض و جزایر گالاپاگوس شناخته شده بود، یکشنبه 24 ژوئن مرد.
مقامات در پارک ملی گالاپاگوس اعلام کردند این لاکپشت به نام لانسام
جرج که به خاطر تلاشهای ناموفق برای تکثیر آن شهرت پیدا کرده بود، روز
یکشنبه مرده یافت شده است. اعتقاد بر این بود که لانسام جرج آخرین عضو زنده خانواده زیرگونه لا
کپشتهای جزیره پینتا است. این لاکپشت به نوعی سفیر برای این جزایر در
مجاورت ساحل اکوادور در آمده بود. ادوین نائولا، رئیس پارک ملی گالاپاگوس در این باره گفت: "امروز صبح
رنجر پارک مسئول مراقبت از این لاکپشت، لانسام جرج را بیحرکت یافت. چرخه
زندگی او به پایان رسیده بود."
جزیره مشهور "چارلز داروین"، جزیره گالاپاگوس، محل سکونت جاندار شگفت انگیزی است که میتواند بیش از 30 دقیقه بدون هوا در زیر آب باقی بماند و از گیاهان کف دریا تغذیه کند.
جزیره دورافتاده گالاپاگوس که به دلیل سفر سال 1835 چارلز داروین به
آن و شکل گرفتن عقاید وی درباره تکامل به شهرت دست پیدا کرده، تنها جایی
بر روی زمین است که میتوان این ایگوآنای دریایی با چهره ترسناکش را یافت. این جاندار بیهمتا که داروین آن را "شیطان تاریکی" نامگذاری
کردهبود، میتواند برای بیش از نیم ساعت به آرامی در کف دریا بایستد و از
گیاهان بستر دریا تغذیه کند. این خزنده همچنین میتواند به عمق بیش از 13
متر شیرجه بزند اما بر اساس مشاهدات داروین، این ایگوآنا بر روی خشکی
فعالیت چندانی ندارد. "هوارد هال" عکاس 62 ساله زیست محیطی، توانسته از این جاندار با ظاهر
ترسناکش درحالی که مشغول خوردن خزههای دریایی است، عکاسی کند.
جاده نخست جاده جنگل ابر بود که رئیس سازمان حفاظت محیطزیست ، درست یک روز قبل از روز جهانی مقابله با بیابانزایی موافقت خود را با ساخت آن اعلام کرد و انتقاد شدید کارشناسان و طرفداران محیطزیست را برانگیخت.
جاده دوم، جادهای است که قرار است از قلب منطقه حفاظت شده کوه بافق که یکی از مهمترین زیستگاههای یوز پلنگ آسیایی است عبور کند. این جاده ، زمستان گذشته با انتقاد و اعتراض کارشناسان به حالت تعلیق در آمد اما روز گذشته معاون طبیعی سازمان محیطزیست که حفاظت از زیستگاههای حیات وحش یکی از مسئولیتهای اوست اعلام کرد: درصورت ارائه طرح جامعی از سوی اداره راه و شهرسازی به سازمان حفاظت محیطزیست، احداث جاده روستایی گزوئیه بلامانع است. اصغر محمدی فاضل در جمع مسئولان محلی و قشرهای مختلف مردم سبزدشت در مسجد صاحبالزمان دولت آباد با اشاره به جلسات متعددی که در رابطه با جاده گزوئیه برگزار شده است، اظهار کرد: خوشبختانه با تعاملی که از سوی مسئولان انجام شده است مشکل خواست مردم که همان احداث جاده دسترسی گزوئیه است، رفع شده است.
در واقع بزرگداشت ضیایی تکریم محیطزیست بود و شرکتکنندگان در مراسم، زحمات فردی را گرامی میداشتند که عمری را صرف حفاظت از محیطزیست کرده است. ضیایی علاوه بر تدریس در دانشگاه، سوابق اجرایی و پژوهشی فراوانی نیز دارد. مدیرکلی حفاظت محیطزیست چندین استان در سالهای پیش و پس از انقلاب اسلامی ازجمله سوابق کاری وی محسوب میشود. مدیریت و سرپرستی طرحهایی چون احیای گوزن زرد ایرانی و شیر ایرانی در سالهای پیش از انقلاب و مدیریت پروژه بینالمللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی بهمدت 2سال، از دیگر فعالیتهای ضیایی است. افزون براین، بخشی از شهرت ضیایی مدیون فعالیتهای پژوهشی و تحقیقاتی اوست. از جمله تالیفات شاخص ضیایی میتوان به کتاب «راهنمای صحرایی پستانداران ایران» اشاره کرد. این کتاب که از آن به عنوان مرجع شناخت پستانداران ایران در طبیعت یاد میشود بارها با تجدید نظر به چاپ رسیده و هنوز تنها مرجع در این زمینه است. آنچه در این صفحه و صفحه مقابل میآید معرفی 3 گونه در حال انقراض حیات وحش ایران است که مباحث آن براساس گفتههای این استاد حیات وحش تنظیم شده است.
این گیبون عضوی از یک گروه از گیبونهای آکروباتباز است که در جنگلهای ویتنام زندگی میکنند و وقت خود را به تاب خوردن از شاخه درختان میگذرانند.
گیبون نوعی پستاندار است که تقریبا اندازه کوچکی دارد، فوقالعاده چابک است و از دستهای بسیار بلندش برای یک نمایش جالب و دیدنی حرکت روی درختان که شبیه آکروبات است، استفاده میکند.
در حال حاضر 7 گونه از گیبونهای کاکلدار شناسایی شدهاند که یک گروه 6 تایی آنها در ویتنام زندگی میکنند.
برای دیدن عکس بزرگتر، اینجا کلیک کنید.
نام این پرنده Shoebill است که از دو واژه کفش (shoe) و منقار (bill) تشکیل شده است. Shoebill از خانواده لکلکهاست و به دلیل منقار شبیه به کفشش به این نام خوانده میشود. در میان اعراب هم به ابو مرکوب (پرندهای با کفش) معروف است.
این پرنده قدبلند، قدی در حدود 120 سانتیمتر و طولی معادل 2 متر دارد. وزنش حدود 5/6 کیلوگرم است و طول منقارش هم چیزی حدود 20 سانتیمتر است.
رنگ این پرنده در دوران نوجوانی قهوهای است و هنگامی که به بلوغ میرسد رنگش خاکستری میشود.
محل زندگی این پرنده مناطق گرمسیر شرق آفریقا در آبگیرهای بزرگ است. در آبهای گل آلود به دنبال غذا می گردد و از ماهی تغذیه میکند. Shoebill روی زمین آشیان میسازد و دو تخم میگذارد.
تعداد این پرندگان بین 5000 تا 8000 برآورد شده است.
برای دیدن عکس بزرگتر، اینجا کلیک کنید.
اگر میخواهید شیر آفریقایی یا کانگوروی استرالیایی را ببینید، نیازی نیست به ژوهانسبورگ یا سیدنی سفر کنید.
باغوحش وکیلآباد هر دوی اینها را دارد و البته بیشتر از اینها را؛ هم طاووس هندوستان و آهوی خُتن را دارد و هم ببر و تمساح و مار و گراز را.
این باغوحش با 4 هکتار وسعت، بزرگترین باغوحش ایران است که بیشترین گونه جانوری را در کشور در خود جا داده است. باغوحشی با 52 سال قدمت که یکی از مهمترین گونههای جانوری جهان را هم میتوان در آن دید؛ شیرببر یا همان تایگون که حاصل جفتگیری طبیعى ببر نر و شیر ماده است.
11