اینگونه تنها پستاندار دریای خزر محسوب میشود اما آلودگیهای صنعتی، نفتی و شکار بیرویه، نسل فک دریایی دریای خزر را به انقراض کشانده است.
فک خزری (PHOCA CASPIC) که مردم شمال آن را سگ آبی مینامند کوچکترین گونه فکبدون گوش دریای خزر است و میتواند وضعیت این دریاچه را از نظر آلودگی و حفاظتی مشخص کند.
در همین خصوص کارشناس مسئول حفاظت محیطزیست در گفتوگو با خبرنگار همشهری گفت: فک دریای خزر در میان هزار نوع جاندار خزر تنها پستاندار این دریا محسوب میشود، فکها در تابستان، بهار و پاییز بیشتردر آبهای ایران زندگی میکنند و برای زایمان به مناطق یخی در شمال دریای خزر مهاجرت میکنند. وی ادامه داد: در دوره زندگی ۵۰ ساله فکهای خزری آنها به سواحل ایران بیش از سواحل 4کشور دیگر نزدیک میشوند
به گزارش ایرنا ، محمد جواد محمدی زاده در حاشیه مراسم افتتاحیه مرکز کنترل و پایش محیط زیست کشور در جمع خبرنگاران گفت: ما از روسیه درخواست کردهایم که از منطقه میانکاله که برای زندگی ببرها در نظر گرفته شده بازدید کنند و بعد از بررسی و تایید آنها برای ورود ببرها اقدام خواهیم کرد.
وی به سفر خود در دو تا سه روز آینده به استان مازندران اشاره کرد و اظهارداشت: در این سفر از منطقه میانکاله بازدید خواهم کرد و از نزدیک با شرایط منطقه آشنا میشوم اما ترجیح میدهم که کارشناسان روسی هم از منطقه بازدید و نظرشان را اعلام کنند و با آنها موافقت شده در هر زمانی که آمادگی دارند، وارد ایران شوند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا مکان اصلی ببرها به طور قطعی مشخص شده است گفت: فضایی برای استقرار ببرها مشخص شده ولی حضور ببرها در آن مستلزم این است که کارشناسان روسی آن را تایید کنند.
محمدی زاده ابراز امیدواری کرد که تاپایان زمستان سال جاری انتقال این ببرها انجام شود.
وی همچنین اضافه کرد: اگر هم در زمستان انتقال صورت نگیرد در فصل بهار هم مشکلی پیش نمیآید اما چون این حیوانات از یک آب و هوای دیگر میآیند بهتر است انتقال در فصل سرد انجام شود تا آنها فرصت داشته باشند خود را با شرایط آب و هوایی جدید تطبیق دهند و به مرور به گرمای هوا عادت کنند.
این قورباغه آنقدر کوچک است که میتواند در مرکز کوچکترین و باریکترین سکه آمریکا، قرار گیرد.
این قورباغه «Paedophryne amanuensis» نام دارد و توسط «کریس آستین» از دانشگاه ایالتی لوییزیانای آمریکا کشف شده است.
به گزارش ایسنا، قورباغه یاد شده با قد 7.7 میلیمتری، گوی سبقت را از رقیب پیشین خود که یک ماهی اندونزیایی موسوم به «Paedocypris progenetica» بود و 8 میلیمتر طول داشت، ربود.
این افعی شاخدار که به نام دختر مدیر برنامه انجمن حفاظت حیات وحش تانزانیا، ماتیلدا، نامیده شده است، 60 سانتیمتر طول دارد و فلسهایی شاخمانند بالای چشمهایش دارد.
انجمن حفاظت وحش تانزانیا روز 9 ژانویه کشف این گونه جدید افعی شاخدار را اعلام کرد، اما محل دقیق سکونتگاه آن را مخفی نگهداشته است تا از هجوم جمعکنندگان غیرقانونی حیوانات جلوگیری کند.
اما این مار از هم اکنون در فهرست گونههای جانوری در خطر انقراض قرار گرفته است، زیرا سکونتگاه آن در نتیجه قطع درختان و تولید زغال تخریب شده است.
LiveScience
به گزارش خبرگزاری مهر، این حشرات پردهها و
کاغذدیواریها را نابود کرده و با حرکت کردن بر روی سطوح مختلف ردی زرد رنگ
از خود به جا میگذارند.
این مهاجمان آسیایی که در سال 1988 وارد آمریکا
شده و از آن زمان به حشرات بومی آمریکا تبدیل شدهاند، تاکنون به واسطه
همنوع خوار بودنشان 30 درصد از دیگر گونههای کفشدوزکهای انگلستان را
خوردهاند.
در سال 2003 هیچ کفشدوزک خالداری در انگلستان وجود نداشت اما اکنون این حشرات بخش بزرگی از انگلستان را فراگرفته و موجودیت دیگر گونه کفشدوزکها را تهدید میکنند. این حشرات همنوع خوار بوده و سمی هستند و میتوانند تنوع گونههای کفشدوزکهای انگلستان را از بین ببرند.
بدتر از همه این حشره ماده شیمیایی بدبویی از خود ایجاد میکند که وسایل و مبلمان خانه را لکهدار میکند.
گزش این حشره، منجر به ایجاد حساسیت پوستی میشود.
این گونه از حشره نسبت به گونههای معمولی دو نقطهای یا هفت نقطهای مهاجمتر و بزرگتر هستند.
بر اساس این گزارش، در اثر هجوم این حشرات طی سالهای گذشته دست کم 10 گونه از کفشدوزکهای بومی انگلستان از بین رفتهاند.
اما برای مردم ساکن در آنجا و خرسهای قطبی، قطب شمال یعنی خانه و کاشانه؛ اکوسیستم شکنندهای که زندگیشان به آن بستگی دارد؛ اما چرا شکننده و ضعیف؟!
بالارفتن میزان دیاکسیدکربن و گازهای دیگر که باعث گرمشدن هوا میشوند، تأثیر عمیقی روی آبوهوای قطب شمال و آبشدن یخهای آن داشته است. هوای این منطقه دو برابر سرعت استاندارد جهانی در حال گرمشدن است.
به گفتهی «جف یورک» دانشمندی که حدود 20 سال است روی خرسهای قطبی تحقیق میکند، اگر یخها از بین بروند، خرسهای قطبی هم از بین خواهند رفت. آنها با آبشدن یخها، غذای کمتری پیدا میکنند و بههمیندلیل سلامتیشان در خطر افتاده است. بهطوریکه جثهشان کوچکتر شده و مجبورند مسافت بیشتری را شنا کنند تا یخهای پایدار برای زندگی پیدا کنند و این مسئله هم نظم طبیعی بدنشان را بر هم زده است.
این موضوع حتی روی زندگی بومیان قطب هم تأثیر گذاشته است چرا که یخها برای آنها حکم خیابان و بزرگراه را دارند؛ حال اگر نتوانند از روی آنها برای رفتوآمد استفاده کنند، زندگیشان مختل خواهد شد. در گزارشی که بهتازگی از سوی سازمان فضایی ناسا منتشر شده است، ماهوارهها کمترین میزان یخهای قطبی را گزارش کردند و از افزایش سرعت آبشدن آنها خبر دادند. یک گروه تحقیقاتی در انگلستان هم پیشبینی کرده تا سال 2015 میلادی تمامی یخهای قطب شمال از بین خواهند رفت و زیستگاه تعداد زیادی از جانوران نابود خواهد شد.
محققان دانشگاه کوئینزلند مطمئن هستند که اولین کوسه های دورگه در دنیا را کشف کرده اند.
به اعتقاد این دانشمندان، مشاهده این کوسه دورگه نشانه مشخصی است که بیان می دارد این آبزیان شکارچی به وضوح درحال سازگار کردن خود با تعییرات آب و هوایی هستند.
به گزارش مهر، این پژوهشگران اظهار داشتند که این کوسه های دورگه حاصل جفت گیری گونه "کوسه باله سیاه کوچک" (Carcharhinus limbatus) که در تمام دنیا زندگی می کند با گونه "کوسه باله سیاه بومی استرالیا" (Carcharhinus tilstoni) است.
محققان استرالیایی اظهار داشتند: "این نمونههای جدید نماینده یک تکامل در حرکت در دنیای کوسهها است."
بررسیهای اولیه نشان میدهد که این کوسه دورگه نسبتاً نیرومند و قادر به تولیدمثل است.
کوسه باله سیاه استرالیایی کوچکتر از کوسه باله سیاه کوچک است و تنها در آبهای گرمسیری میتواند زندگی کند.
این درحالی است که این کوسه دورگه در فاصله 2 هزار کیلومتری جنوب و در آبهای بسیار سردتر مشاهده شده است. این بدان معنی است که این کوسه درحال وسیع کردن زیستگاه طبیعی خود است.
به گزارش خبرگزاری مهر، این دایناسور علفخوار یک
"تیتانوساروس" است که در تکامل یافتهترین زیرگروه خانواده دایناسورهای
عظیمالجثه "لیتوستروتی ها" قرار دارد.
وزن این گروه از دایناسورها حداکثر به یک صد تن میرسیده است.
این کشف را گروهی از دیرینهشناسان آرژانتینی انجام دادهاند.
بقایای
فسیلی این دایناسورهای علفخوار غولپیکر تاکنون در تمام قارهها به
استثنای قطب جنوب شناسایی شده بود. اکنون این محققان موفق شدند این فسیل را
در جزیره "جیمز راس" در شبه جزیره جنوبگان کشف کنند.
این فسیل
متعلق به یک مهره ناقص به طول 20 سانتیمتر از بخش میانه دم جانور است.
قدمت این فسیل به دوره کرتاسه متاخر در دوره میان 99.6 تا 65.5 میلیون سال
قبل میرسد.
براساس گزارش RedOrbit، به گفته این دیرینهشناسان،
این گروه از دایناسورها بسیار متنوع بودهاند به طوریکه تاکنون در حدود
150 گونه از این خانواده در تمام دنیا کشف شده و اکنون برای اولین بار حضور
آنها در قطب جنوب نیز به اثبات رسیده است.