به گزارش بیبیسی، در سال 1976 زمانی که دو کاوشگر Viking ناسا خاک این سیاره را مورد مطالعه قرار دادند، نشانهای از مولکولهای کربن دار یافت نشد ولی بعد از کشف پرکلرات در خاک بخش قطبی سیاره سرخ توسط کاوشگر فینکس در سال 2008، دانشمندان تصمیم گرفتند دوباره نتایج تحقیقات خود را مورد بازبینی قرار دهند.
برای این منظور دانشمندان به صحرای "آتاکاما" در شیلی رفتند، محلی که گفته میشود شرایط زیست محیطی شباهت بیشتری به مریخ دارد.
آنها بعد از ترکیب پرکلرات با خاک این منطقه و گرما دادن به آن، متوجه تولید گازهای کربن دیاکسید، کلرومتان و دیکلرومتان شدند. این سه ماده همان گازهایی هستند که کاوشگر وایکینگ از گرما دادن به خاک مریخ در 3 دهه گذشته بدست آورده بود.
یکی دیگر از یافتههای دانشمندان این بود که این واکنش شیمیایی باعث از بین رفتن تمام ترکیبات ارگانیک در خاک میشد.
رافائل ناوارو گنزالس از دانشگاه ملی مکزیکو سیتی که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت میگوید: "نتایج مطالعه ما نشان میدهد که نه تنها مواد ارگانیک، بلکه پرکلرات نیز احتمالا در محل کار کاوشگر وایکینگ حضور داشتهاست. البته این نتایج نمیتواند پاسخی قطعی به وجود حیات در مریخ باشد ولی میتواند بر طریقه جستجوی ما برای حیات در این سیاره تأثیر بگذارد."
وی همچنین میگوید مواد ارگانیک هم میتوانند از منابع بیولوژیکی تولید شوند و هم غیر بیولوژیکی، همانطور که بسیاری از شهابسنگهایی که به زمین برخورد میکنند دارای مواد ارگانیک هستند.
این مطالعات نشان میدهد که پرکلرات که یونی از کلرین و اکسیژن است، برای میلیاردها سال در خاک مریخ وجود داشتهاند ولی تنها زمانی خود را نشان میدهد که گرم شود و در این صورت تمام مواد ارگانیک خاک را نابود میسازد.
جالب اینجاست که دانشمندان در زمان کار کاوشگر وایکینگ در مریخ، تصور میکردند مواد دارای کلرینی که در خاک یافت شدهاند بخشی از مواد شویندهای بودهاست که برای تمیز کردن سفینه استفاده میشده و به صورت فاضلاب از آن خارج شدهاست.
هنوز معلوم نیست مواد ارگانیک در خاک مریخ وجود داشتهاند و یا توسط شهاب سنگ از فضا به آن اضافه شدهاند. ناسا میگوید یافتن این امر یکی از اهداف مأموریت مریخ سال 2011 آنها موسوم به "لابراتوار علمی مریخ (MSL)" خواهد بود.
منبع:- همشهری آنلاین:
یکی از فضانوردانی که در ایستگاه فضایی بین المللی ساکن است موفق شد تصاویری بسیار دیدنی از شهرهای زمین در شب تهیه کند.
![]() |
منبع: روابطعمومى سازمان زمینشناسى و اکتشافاتمعدنى کشور
جزئیات مربوط به یک سفر علمی استثنایی به منطقه قطب شمال برای حفر سوراخی
به عمق تقریبا 400 متر در بستر اقیانوس شمالگان فاش شده است. هدف این
مطالعه جمع آوری اطلاعاتی درباره تغییرات جوی در منطقه و درک این مساله است
که نازک شدن یخهای منطقه قطب شمال چه تاثیری بر تغییرات جوی زمین در آینده دارد. سه تا از کشتیهای یخ شکن در این سفر، که به یکی از نامساعدترین مناطق زمین انجام می گیرد، شرکت خواهند داشت.
مه
غلیظ ، بادهای متغییر ، سرمای کشنده و قطعات شناور یخ به ضخامت چند متر ،
از جمله دلایلی است که نشان میدهد چرا در گذشته تحقیقات اندکی در مورد
اقیانوس قطب شمال انجام شده است. دانشمندان میخواهند بدانند چرا این منطقه
در گذشته بسیار گرمتر بوده است. سه کشتی یخ شکن از نروژ راه افتاده تا
نقطهای که تنها 160 کیلومتر از قطب شمال فاصله دارد، پیش خواهند رفت. یکی
از آنها سوراخی به عمق تقریبا 400 متر در بستر دریا حفر خواهد کرد.
دو یخ شکن دیگر با شکستن قطعات عظیم یخ سعی خواهند کرد تعادل یخ شکن مسوول حفاری را حفظ کنند. هدف این عملیات این است که کشتی حفاری برای دو هفته در یک نقطه ثابت بماند. دانشمندان انتظار دارند نمونههای جمع آوری شده حاوی فسیل موجودات ذره بینی
باشد. این آثار سرنخهایی درباره حرارت منطقه طی 50 میلیون سال گذشته بدست
خواهد داد. یخهای ناحیه قطب شمال هم اکنون نازک و نازکتر میشود و
دانشمندان برای این که بتوانند تغییرات جوی آینده را به دقت پیش بینی کنند
باید علت و چگونگی این پدیده را دریابند.
به
نظر میرسد که هسته آهنی زمین در یک طرف ذوب میشود و در طرف دیگر زمین
دوباره منجمد میشود. این فرایند به طور دایم ادامه دارد و صد میلیون سال
طول میکشد تا این چرخه دوباره از اول شروع شود.
زمین
درون خود هسته آهنی عظیمی دارد که در واقع پوسته و هر آنچه ما روی زمین
میبینیم، از جمله خود ما، روی آن سوار هستیم. به نظر میرسد که این
هسته بزرگ آهنی آن قدرها هم آرام و بیحرکت نیست. در واقع محققین میگویند
هسته آهنی درون زمین به طور مداوم در حال بازسازی و چرخش است.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، چند ماه پیش مارک مونرو از محققین فرانسه اعلام کرده که هسته آهنی درون زمین از یک طرف ذوب میشود و در طرف دیگر دوباره به حالت جامد در میآید. در واقع به گفته وی، هسته آهنی زمین در نیمکره شرقی ذوب میشود و در آن طرف در نیمکره غربی منجمد میشود. بدین ترتیب کمربندی از ذوب و انجماد یا تخریب و بازسازی درون زمین شکل میگیرد.
شاید این کمربند بتواند اختلاف شدت و نوع زلزلههای نیمکرههای شرقی و غربی زمین را توضیح بدهد. فکر میکنید چهقدر طول بکشد تا هسته زمین به طور کامل این فرایند را طی کند؟ به گفته محققین این فرایند چرخههای صد میلیون ساله دارد. به همین دلیل هم فناوری امروز ما امکان بررسی مقیاس زمانی این فرایند را هنوز ندارد.
http://khabaronline.ir
این مطالعه که قرار است تحت عنوان "ارزیابی تاثیر در ناحیه قطب شمال" منتشر
شود نتیجه چهار سال مطالعه توسط بیش از 250 دانشمند است و احتمالا
دقیقترین مطالعهای است که تاکنون در مورد تاثیر پدیده گرمتر شدن زمین در
یک ناحیه خاص انجام میشود. این مطالعه دریافته است که در برخی نواحی ، قطر
لایه یخی این ناحیه طی 30 سال گذشته عملا نصف شده است.
مدلهای
رایانهای نشان میدهد که اگر روندهای فعلی ادامه یابد، زمانی فرا خواهد
رسید که در ماههای تابستان در این ناحیه یخی وجود نخواهد داشت و این وضع
ممکن است در سال 2050 پیش آید، هرچند احتمال آنکه چند دهه بعد از آن روی
دهد بیشتر است. پروفسور تری کالاگان از دانشگاه شفیلد که یکی از دانشمندان
ارشد این مطالعه است میگوید این یافته ها باید جدی گرفته شود.وی گفت که
تاثیر گرم شدن ناحیه برای حیات وحش میتواند فاجعه بار باشد. برای مثال خرسهای قطبی برای لانه ساختن برای بچههایشان به یخ و برف نیاز دارند. اما پیامدهای جهانی آن میتواند بالقوه جدی باشد.
یخ ، نور خورشید را به فضا منعکس میکند، اما با ناپدید شدن یخ ، زمین مقدار بیشتری از انرژی خورشید را جذب خواهد کرد. بنابراین پدیده گرم شدن زمین تشدید خواهد شد. ناحیه قطب شمال همچنین حاوی مقادیر زیادی گازهای گلخانهای است که با ذوب شدن یخها در جو منتشر خواهد شد و این عامل دیگری است که به پدیده گرم شدن زمین دامن میزند.
به گفته زمین شناسان دانشگاه پیر و ماری کوری، برخی از مدلها زمین جوان را سیاره ای کاملا مذاب می دانند و هنوز در پی بقایای به جا مانده از این حالت ذوب شدگی هستند. بر اساس این مدلها با گذشت زمان و جامد شدن زمین، برخی از این مواد مذاب می توانند در مرز میان جبه و هسته خارجی به دام افتاده باشند.
در مطالعات جدید محققان نشان دادند در منطقه مرزی مورد نظر و با در نظر گرفتن حرارت و فشار باور نکردنی که در این منطقه وجود دارد بر سر مواد معدنی یافته شده در جبه زمین چه آمده است.
الماسها آیینه تمام نمای اعماق زمین
بر اساس شدت حرکت امواج لرزشی در میان زمین، دانشمندان بر این باورند هسته زمین از توپ آهنی و سختی ساخته شده که توسط پوسته ای آهنی و مذاب احاطه شده است. بالای هسته مذاب بخش پایینی لایه جامد جبه قرار گرفته و پس از آن جبه بیرونی و در نهایت پوسته بر روی هم چیده شده اند.
لایه مذاب اطراف هسته در عمقی برابر دو هزار و 900 کیلومتری در مجاورت جبه پایینی قرار می گیرد و حرارت در این قلمرو مرزی هسته، جبه در حدود 6 هزار و 740 درجه فارنهایت، و فشار در حدود 140 گیگا پاسکال، فشاری 1.4 میلیون برابر فشار معمولی هوا در ارتفاعی برابر سطح دریا، تخمین زده شده است.
بدون وجود شیوه ای برای نمونه برداری مستقیم از چنین عمقی از زمین هیچکس به طور قاطع قادر نخواهد بود مایع بودن مرز میان جبه پایینی و هسته را تایید کند. اما دانشمندانی که از گذشته های دور به ثبت سرعت حرکت امواج لرزشی در نزدیکی هسته-جبه مشغول بوده اند اطلاعاتی را مبنی بر مذاب بودن این منطقه از زمین ارائه کرده اند.
محققان فرانسوی به منظور شبیه سازی این محیط زیرزمینی نمونه هایی از مواد یافت شده در جبه از قبیل اکسید منیزیم، آهن و سیلیکون را درون سلول سندانی الماس یا DAC، محفظه های کوچکی که در آنها نمونه های میکروسکوپی در میان دو الماس خرد می شوند، قرار دادند.
این عملیات خرد شدن حرارت نمونه ها را به بالای 8 هزار و 540 درجه فارنهایت می رساند و فشار را تا 140 گیگاپاسکال بالا می برد. محققان با استفاده از تکنیکی به نام تجزیه پرتو ایکس ساختار اتمی مواد معدنی مورد آزمایش را تحت تابش نور قرار دادند و روند تغییر حالت مایع به جامد را در آنها مشاهده کردند.
نتایج نشان داد مواد معدنی جبه در حرارتی برابر 7 هزار و 100 درجه فارنهایت، حرارتی در حدود حرارت تخمینی مرز میان جبه-هسته، آغاز به ذوب شدن می کنند.
دانشمندان با توجه به این نتیجه به منظور اخطار برای استفاده نکردن از عبارت اقیانوس ماگمایی در رابطه با لایه مذاب اعماق زمین اعلام کردند باید توجه داشت که جبه لایه ای از سنگهای جامد است و تنها احتمال دارد بخشهای پایینی آن مایع یا نیمه مایع باشند. به گفته آنها نمونه های مذاب به دست آمده در آزمایشها می توانند نشانه های شیمایی را در خود داشته باشند تا دانشمندان با استفاده از این نشانه ها روند سرد شدن مواد مذاب زمین و لایه بندی آنها را طی گذشت زمان بهتر درک کنند.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، همچنین این یافته می تواند در مطالعاتی که در زمینه آتشفشانها صورت می گیرد، شاخه های جدیدی را به وجود آورد که دیدگاه دانشمندان را نسبت به منشا ماگماهای خارج شده از آتشفشانها تغییر دهد
خبرگزاری مهر
مناطق زلزله خیز جهان دارای محدودهای تقریبا مشخص روی کره زمین هستند
در کلیترین این طبقه بندی، این مناطق به 3 دسته تقسیم میشوند اما در تقسیم بندی دقیقتر 5 شهر یا نقطه دنیا، زلزلهخیزترین شهرهای جهان محسوب میشوند که در ادامه به آنها اشاره میشود.
کمربند پیرامون اقیانوس آرام
بیش از دو سوم زمین لرزههای جهان در این منطقه با دو سمت شرقی (سواحل غربی قارههای آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی) و غربی اقیانوس آرام (سواحل شرقی روسیه، چین، ژاپن، گینه، استرالیا و زلاند نو) رخ می دهد.
پوسته زمین در گرده ماهی وسط اقیانوس اطلس در حال زایش بوده و عرض اقیانوس اطلس در حال افزایش است. به عکس دو سوی اقیانوس آرام تحت فشار است و سواحل چین و ژاپن و کالیفرنیای آمریکا همواره شاهد زمین لرزههای شدید است.
جالب اینکه در سواحل اقیانوس اطلس کمتر زمین لرزه رخ میدهد. سواحل غربی قارههای اروپا و آفریقا به ندرت زمین لرزههای شدید رخ میدهد. سواحل شرقی آمریکای شمالی و جنوبی نیز آرام و کم خطر است.
ادامه مطلب ...