ستاره دنباله دار

 ستاره دنباله دار هر ستاره دنباله دار، هسته ای متشکل از یخ و غبار (موسوم به گلوله برفی کثیف) دارد که پهنای آن حدود 20 کیلومتر (12 مایل) است. هنگامیکه این ستاره به خورشید نزدیک می گردد، هسته اش تبخیر شده و سری درخشان و دنباله ای طولانی شکل می گیرد. بخش اعظم میلیاردها ستاره دنباله دار منظومه شمسی، در محدوده های دور دست آن قرار دارند، اما مدار بعضی از این ستارگان از نزدیکی خورشید عبور می کند و این امر موجب می شود تا شب هنگام در آسمان بخوبی دیده شوند. تمام منظومه شمسی ما از جمله دنباله دارها حدود4.5 میلیون سال پیش از رمبیدن یک توده ی بزرگ ابر و گاز به وجود آمد.این توده ابتدا به آرامی می چرخید ولی هر چه رمبش ادامه پیدا کرد ،چرخش سریعتر شد و دمای آن بالا رفت.(درست مثل این که یک اسکیت باز با جمع کردن دستانش سریعتر می چرخد). این چرخش سریع از ریختن همه ی مواد به داخل هسته جلوگیری کرد.در عوض این ابر و مواد موجود در آن به شکل یک صفحه ی تخت متراکم گشت.در همین زمان دمای هسته ی این ابر بالا رفت تا آن جا که همجوشی هسته ای آغاز گشت و بدین گونه خورشید به وجود آمد. با وجود این مناطق خارجی این صفحه کاملا سرد بود .به علت کم بودن دما دانه های یخ شکل گرفتند و با تجمع آن ها توده های یخی با بزرگی چند

چرا ستاره ها چشمک میزنند؟

 

جو یا آتمسفر که دور تا دور زمین را فرا گرفته ، از چند لایه برویهم به ضخامت تقریبی هزار کیلومتر ، تشکیل شده است. ساکنین کره زمین ، فضا را از پشت همین جو مشاهده میکنند در نتیجه شبها ستارگان را در حال چشمک زدن میبینند! در صورتیکه فضانوردان که در خارج از آتمسفر ، ستارگان را تماشا کنند نور آنها را ثابت خواهند دید.واقعیت این است که نور ستارگان ثابت است ، ولی چون انسان ستاره ها را از پشت طبقات جو ، تماشا می نماید در این حالت است که ستارگان ، در حال چشمک زدن به نظر می رسند.لایه های اصلی آتمسفر عبارت میشود از : تروپوسفر ، استراتوسفر ، مزوسفر ، تروموسفر ، یونوسفر و اکزوسفر چون هر یک از لایه های فوق ، دارای غلظت مخصوص به خود است ، لذا وقتی نور ستارگان از لایه ای به لایه دیگر میرسد ، می شکند واین شکست نور چندین بار صورت میگیرد ، در نتیجه این شکستها ، نور ستاره ها از حالت مستقیم خارج شده و در نظر ساکنین کره زمین به صورت چشمک زن در میایند.جالب است بدانیم : اگر آتمسفر نبود ، آسمان تاریک و سیاه دیده میشد ، وجود جو باعث پراکندگی نور خورشید و رنگ آبی آسمان شده است در نتیجه فقدان آتمسفر ، شبها بسیار سرد و روزها بسیار گرم میشد و بعلاوه زندگی در کره خاکی بوجود نمی آمد.

منبع:برای این مدخل

چگونه قاچهای ساعتی تعیین شد؟

 

کنفرانسی برای تدوین مناسب ترین روش تعیین زمان در نقاط مختلف جهان ، تشکیل شد. در این کنفرانس کره زمین را به ۲۴ قاچ تقسیم کردند که هر قاچ ۱۵ درجه طول جغرافیایی را بخود اختصاص می دهد. این یک تقسیم بندی طبیعی است زیرا کره زمین با سرعت ۱۵ درجه در ساعت می چرخد. در داخل هر قاچ ، ساعت فرقی نمی کند و اختلاف میان یک قاچ با قاچ بعدی دقیقا یک ساعت است. گرینویچ (لندن) در انگلستان ، به عنوان مبدا محاسبه برگزیده شد. بدین ترتیب وقتی در گرینویچ ظهر باشد ، در قاچ بعدی به سمت شرق ، ساعت یک بعد از ظهر است. در قاچ بعدی به سمت غرب ، ساعت یازده بامداد است. در شهر نیویورک که به اندازه پنج قاچ در سمت غرب گرینویچ واقع است ، ساعت ۷ بامداد است. کشور ایالات متحد آمریکا به ترتیب بر اساس نصف النهار های هفتاد و پنجم ، نودم ، یکصد و پنجم و یکصد و بیستم به چهار قاچ ساعتی تقسیم شده است. زمان یا ساعت معمول در این قاچها را زمان استاندارد «شرقی» ، «مرکزی» ، «کوهستانی» و «اقیانوسی» می نامند. در آن سوی کزه زمین از گرینویچ ، خط مقسم دیگری به نام « خط بین المللی تاریخ » وجود دارد. این خط ، تقریبا بر نصف النهار یکصد و هشتادم منطبق است ، وقتی در گرینویچ ظهر باشد ، در خط بین المللی تاریخ ، نیمه شب است . هر کس که از این خط بگذرد ، بسته به اینکه در جهت شرق می رود یا غرب ، یا یک روز عقب می افتد یا یک روز جلو.

منبع:برای این مدخل

باورهای جهانی درباره پیدایش حیات اولیه

پیدایش حیات از جمله بحث برانگیزترین و در عین حال پیچیده ترین مباحث تاریخی بوده است که به عقیده بسیاری از نظریه پردازان، دانش بررسی آن هنوز در ابتدایی ترین مراحل است حال آنکه این مسئله و دانش بررسی آن قدمتی به درازای تاریخ دارد. به گزارش مهر، طی قرون گذشته باورهای علمی و رایجی میان جوامع مختلف درخصوص چگونگی پیدایش حیات شکل گرفته است. ارائه فرضیه هایی همچون پیدایش حیات به صورت آنی، تدریجی، مبتنی بر مواد شیمیایی و نظایر آنها در بیش از یک قرن گذشته رنگ و بوی جدی به خود گرفته و از ابعاد گوناگونی مورد بررسی قرار گرفته اند. با این حال پذیرفته ترین فرضیه ای که در این زمینه مورد قبول بسیاری از گروههای علمی و تحقیقاتی قرار گرفته، فرضیه ای است که مبنای کاملا علمی داشته و در آن آغاز حیات از مولکولهایی در ۴ میلیارد سال پیش عنوان شده است.پیشگامان این عرصه کسانی نبوده اند جز استنلی میلر و اسپگمن که توانستند در محیطهای آزمایشگاهی پیدایش حیات در ۴ میلیارد سال پیش را به نوعی شبیه سازی کنند. دانشمندان دریافته اند که عناصری نظیر اسیدهای آمینه آلانین و لوسین و چند مورد دیگر در حقیقت مولکولهای اولیه و پایه گذار پیدایش حیات بوده اند.دانشمندانی نظیر استنلی میلر در بررسهای خود دریافته اند در دورانی نزدیک به ۴ میلیارد سال پیش جو زمین از انبوهی از گازهای مختلف نظیر نیترو‍ژن و دی اکسید کربن و همچنین هیدروژن و آمونیاک پوشیده بوده و این درحالی است که بروز فعالیتهای آتشفشانی علت پدیدار شدن آنها بوده است.در آن دوره وقوع رعد و برقهای بسیار قوی از جمله رایج ترین پدیده ها در جو زمین بوده است و به گفته دانشمندان این پدیده موجبپ پیدایش مولکولهای اولیه حیات می شده اند. میلر و همکارانش این فرآیند را در محیطهای آزمایشگاهی شبیه سازی کرده و در کمال حیرت شاهد پیدایش این مولکولها شدند. دانشمندان عقیده دارند آتشفشانها در کنار وقوع رعد و برق از جمله عناصر پیدایش حیات اولیه بر روی زمین بوده اند.دانشمندان در دهه های گذشته با ارائه فرضیه های مختلفی در این زمینه روبرو بوده اند که هر یک حداقل برای چندین سال به کانون توجهات تبدیل می شده اند. فرضیه پیدایش "آنی" از جمله این فرضیه ها بوده است که ارائه کنندگان آن معتقدند حیات و موجودات زنده آن به صورت یکباره به وجود آمده اند. یونان باستان مهد این فرضیه بوده است که از ارائه کنندگان اصلی آن می توان به ارسطو اشاره کرد. اما در کنار این فرضیه، دانشمندانی همچون پاستور برای رد کردن فرضیه پیدایش "آنی" حیات چنین ابراز عقیده کرده اند که حیات همواره وجود داشته و نمی توان برای آن زمان آغازینی در نظر گرفت و باید به آن به صورت یک فرآیند بدون آغاز نگاه کرد. با این حال با توجه به اینکه زمین خود در مقطعی خاص از زمان ایجاد شده است، چگونه می توان این نظریه را مورد قبول دانست؟ در برهه ای از تاریخ نیز گروههای مختلف علمی از فرا زمینی بودن منشأ حیات خبر می داده اند. در دوره ای از تاریخ علوم که به مسأله برخوردهای شهاب سنگی با زمین به شدت توجه می شده است، دانشمندان از امکان وارد شدن منشأ حیات از اجرام آسمانی دیگر به زمین در جریان همین برخوردها خبر می داده اند. با این حال هر از چندگاهی دانشمندانی پیدا شده و با ارائه مدارک و شواهد خاص خود، این نظریه را رد می کرده اند.اما در برابر همین فرضیه که تاحدودی بیش از سایر فرضیه ها جالب توجه بوده است، برخی دانشمندان از پیدایش حیات بر روی زمین خبر داده اند. آنها معتقدند در حدود ۴ میلیارد سال پیش و زمانی که سطح زمین مملو از مواد داغ و مذاب بوده است امکان پیدایش حیات وجود نداشته اما به تدریج و با سرد شدن تدریجی زمین شرایط برای این پیدایش مهیا شده است.بارشهای شدید بارانی که ناشی از متراکم شدن بخار آب جو زمین بوده است، نتیجه ای جز پیدایش اقیانوسها نداشته و از این رو شرایطی مناسب برای تکامل کلیه گروههای جاندار ساکن بر روی زمین در طول ده ها میلیون سال فراهم شده است. به نظر می رسد که با توسعه دانش فسیل شناسی و بررسی دقیق شواهد و مدارک برجای مانده بر روی فسیلها، دیری نخواهد پایید که دانش بشر از بن بستهای فعلی خارج و به مقاطع روشنی از فرآیند مشخص شدن راز پیدایش حیات دست خواهد یافت.

منبع:برای این مدخل

نگاهی به منشاء و شرایط پیدایش حیات

نگاهی به منشاء و شرایط پیدایش حیات

منظور ما از حیات چیست؟ منشاء آن را چه می دانیم؟ و شرایط پیدایش و تداوم حیات چیست؟ آیا حیات خود به خود شکل می گیرد؟ اینها سئوالاتی است که هنوز پاسخی کاملاً قطعی نیافته اند. در اینجا توضیحاتی کلی راجع به آنها می دهیم.

منظور ما از حیات چیست؟ منشاء آن را چه می دانیم؟ و شرایط پیدایش و تداوم حیات چیست؟ آیا حیات خود به خود شکل می گیرد؟ اینها سئوالاتی است که هنوز پاسخی کاملاً قطعی نیافته اند. در اینجا توضیحاتی کلی راجع به آنها می دهیم. ••• •حیات چیست چون تاکنون تنها با یک شکل حیات مواجه بوده ایم، دانشمندان در تعریف کلی حیات که به اشکال دیگر هم قابل تعمیم باشد اختلاف نظر دارند. قطعاً می توانیم ویژگی های ظاهری موجودات زنده را وصف کنیم اما این کافی نیست. برای مثال نمی توان موجودات زنده را گونه ای تعریف کرد که مواد غذایی می گیرند و مواد زاید را دفع می کنند، زیرا اغلب وسایل نقلیه هم همین کار را انجام می دهند. البته مفهوم حیات در مقاطع گوناگون توسط زیست شناسان و فلاسفه مورد بحث قرار گرفته است اما احتمالاً محبوب ترین تعریف همان است که «جرالد لوئیس» از موسسه پژوهشی «اسکریپس» ده سال پیش بیان کرد. او حیات «نظام شیمیایی خودکفا توصیف کرده که قادر است از طریق انتخاب طبیعی (همسانی با طبیعت) تکامل یابد. البته همان طوری که گفته شد این تعریف فعلاً جوابگوی همان شکل حیاتی است که سال ها است در زمین می شناسیم و به نظر زیست شناسان از یک نیای مشترک با بنیادهای پروتئینی و کربنی به وجود آمده است. بنابراین برای هر نوع مقایسه ای به شکل دوم و بیگانه حیات نیاز داریم. ولی برای تنها حیات شناخته شده هم می توان ویژگی های کلی دیگری را مثال زد. مانند این که همتاسازی (تولید مثل) می کنند، سوخت و ساز شیمیایی دارند و رشد می کنند، ارتباط درونی اجزای بدن از طریق علائم الکترونیکی یا تولید ترکیبات شیمیایی (مثل هورمون ها) انجام می گیرد. البته باید توجه کرد که هیچ کدام از این ویژگی ها به تنهایی مشخصه حیات نیستند بلکه اجتماع همزمان آنها در یک موجود ویژگی حیات را ایجاد می کنند. نکته قابل توجه این است که در دهه های اخیر دانشمندان تلاش زیادی کردند تا بتوانند از ترکیبات و مولکول های اولیه، شکل دیگری از حیات ایجاد کنند و حتی در این زمینه هم تا حدی موفق بودند. آنها توانستند در محیط های آزمایشگاهی برخی از الگوهای حیات را ایجاد کنند که برای ما بیگانه است. مثلاً «استین راسموسن» در آزمایشگاه ملی «لس آلاموس» در نیومکزیکو شکلی از حیات به وجود آورده که از قطره های چربی حاصل شده است. در صورت موفقیت این تلاش ها الگوی دیگری از حیات هم در اختیار خواهیم داشت و آنگاه می توانیم عمومیت تعریف خود را از حیات طبق آن بسنجیم و به طور کلی برداشت خودمان از حیات را تصحیح کنیم.

کشف ستاره عظیمی که خورشید در برابرش کوتوله است

اخترشناسان اعلام کردند موفق به یافتن ستاره‌ای جدید شده‌اند، ستاره‌ای عظیم که بیشتر به هیولایی کیهانی شباهت دارد و خورشید در برابرش تنها یک جرم کوتوله سرد به نظر می‌آید.

به گزارش مهر، احتمال می‌رود این ستاره عظیم الجثه با از دست دادن جرمش از زمان تولد تا به حال به جرمی 265 برابر خورشید رسیده باشد زیرا جرم این ستاره در اوایل دوران زندگی در حدود 320 برابر خورشید تخمین زده شده است.

این کشف می‌تواند منجر به بازنویسی قوانین فیزیک ستاره‌ای شود، قوانینی که بر اساس آنها ستاره‌هایی با چنین عظمت از ثبات کافی برای ادامه بقا برخوردار نیستند.

"ریچارد پارکر" اخترشناس دانشگاه شفیلد در انگلستان می‌گوید: "ما واقعا متحیر شده ایم زیرا تا کنون جوامع اخترشناسی و نجومی باور داشتند بالاترین حد ابعاد یک ستاره می‌تواند 150 برابر جرم خورشید باشد. این ستاره عظیم الجثه می‌تواند تفکر و اندیشه‌های ما را نسبت به چگونگی تولد و مرگ ستاره‌ها در میان خوشه های ستاره‌ای و کهکشان‌ها متحول سازد."

 

خورشید در امتداد عمودی خانه کعبه

امروز خورشید راس ساعت دوازده و هجده دقیقه به وقت مکه مکرمه به صورت عمودی به خانه کعبه تابید

به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره، هنگام تابش عمودی خورشید به خانه کعبه، از هر جای کره زمین که به خورشید نگاه شود مرکز آن کاملا به سمت خانه کعبه قرار دارد و مردم در هر منطقه از جهان می‌توانند جهت دقیق قبله را با نگاه کردن به مکان خورشید مشخص کنند.

تابش عمودی خورشید به کعبه لحظه ظهر در مکه مکرمه است.

این پدیده هر سال دو بار اتفاق می‌افتد که یک بار آن در روز بیست و هشتم ماه مه و دیگری در شانزدهم ژوئیه است.

از این پدیده برای تشخیص جهت قبله استفاده می‌شود.

شفق زحلی، از زیباترین و مرموزترین پدیده‌های زمینی

تصویربرداری از نمایش خیره کننده بازی نورها در اتمسفر سیاره زحل به دانشمندان کمک خواهد کرد یکی از زیباترین و مرموزترین پدیده‌های زمینی، یعنی شفق‌های شمالی و جنوبی زمین را بهتر درک کنند

اخترشناسان با کمک چشم تیزبین کاوشگر کاسینی موفق به ثبت تصاویر دقیقی از پدیده شفق بر روی سیاره زحل شدند، تصاویری که برای اولین بار پرده از چگونگی تغییرات شدید درخشش این نورهای زیبا در طی روز بر می‌دارد.

با استفاده از این تصاویر فیلمی کوتاه از شفق زحلی ساخته شده است که با شفق‌های شمالی و جنوبی بر روی زمین که در طی روز میزان درخشش آنها کم و زیاد می شود برابری می کند این شفق زحلی به مدت 10 ساعت و 47 دقیقه ادامه داشته است.

با مطالعه یکی از بزرگ‌ترین و فعال‌ترین شفق‌های سامانه خورشیدی، محققان امیدوارند اطلاعات جدیدی درباره چگونگی شکل گیری شفق‌های شمالی و جنوبی زمینی که در قطب‌های شمالی و جنوبی زمین شکل گرفته و چشم اندازهای رنگارنگی را خلق می‌کنند، به دست آورند.

گفته می‌شود ذراتی که طی فوران‌های خورشیدی به فضای خارج پرتاب می‌شوند با گازهای باردار اتمسفر سیاره‌ها واکنش نشان داده و منجر به تابیدن چنین نورهای رنگارنگی می‌شوند اما تغییرات در شدت شفق زحلی نشان می‌دهد زوایه و جهت خورشید در میزان درخشانی این پدیده در طی یک روز نقشی اساسی دارد.

به گفته اخترشناسان دانشگاه لسیستر شفق‌های زحلی بسیار پیچیده‌اند و درک تمامی عواملی که در شکل گیری آنها دخالت دارند، تازه آغاز شده است با این همه مطالعات جدید دیدگاهی وسیع‌تر را از ویژگی‌های مختلف و گسترده شفق‌های زحلی به وجود آورده و می‌تواند عوامل کنترل کننده این تغییرات را آشکار کند.

دانشمندان بر بیش از هزار تصویر از منطقه شفقی زحل مطالعه کرده و از آنها برای ساخت فیلمی کوتاه درباره تغییرات میزان درخشش شفق زحلی استفاده کرده‌اند. این شفق در منطقه‌ای در ارتفاع 997 کیلومتری بر فراز سطح سیاره در حال درخشش است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در این فیلم تصاویر فروسرخ با رنگ آمیزی غیر واقعی نمایش داده شده‌اند تا تغییرات در رنگ و درخشش شفق زحلی به خوبی به چشم بیایند این فیلم نشان می‌دهد تغییرات در الگوی تابش شفق تحت تاثیر تغییر جهت میدان مغناطیسی سیاره متناسب با جهت ذراتی که از سوی خورشید به سوی سیاره پرتاب می‌شوند، قرار دارد.

منبع :برای این مدخل

تصویر جدید ماهواره پلانک از همه آسمان

تلسکوپ پلانک آژانس فضایی اروپا که سال گذشته توسط آژانس فضایی اروپا به فضا فرستاده شده است اولین تصویر کامل از جهان را منتشر کرد

به گزارش مهر، پلانک برای کشف منشاء جهان هستی به فاصله‌ای یک میلیون مایلی فرستاده شده و ماموریت آن بررسی سن، محتوی و روند تکاملی جهان هستی به واسطه مطالعه بر روی بقایای به جا مانده از انفجار بزرگ است.

در ماه سپتامبر سال گذشته اولین تصاویر از این تلسکوپ به زمین ارسال شد که در آن نواری از نورهای قدیمی و کهن در میان آسمان به ثبت رسیده بود؛ اکنون پلانک تصویری کامل از آسمان را ثبت کرده است.

این تصویر آنچه که در ماورای زمین به چشم تجهیزات حساس به نور پلانک مرئی دیده می‌شوند را به تصویر کشیده است. بخش غالب این تصویر بخش‌های بزرگی از کهکشان راه شیری است. خط افقی درخشانی که از میان تصویر عبور کرده صفحه اصلی کهکشان راه شیری، جایی که زمین و خورشید در آن قرار دارند را نمایان کرده است. همچنین در این تصویر می توان انفجارهای عظیمی از ابرهای غبار کیهانی را نیز مشاهده کرد.

بر اساس گزارش بی بی سی، دانشمندان برای تحلیل و بررسی این تصویر سالها زمان صرف خواهند کرد تا شاید دریابند جهان هستی چگونه به شکل کنونی اش دیده می‌شود. به گفته محققان در کالج امپریال لندن آنچه در این تصویر دیده می شود ساختار گازی و غباری کهکشان راه شیری است که اطلاعات عظیمی درباره آنچه در همسایگی خورشید در حال وقوع است را آشکار می‌کند. در عین حال این تصویر اطلاعات زیادی از چگونگی شکل‌گیری کهکشان‌ها در مقایسه با دیگر کهکشان‌ها را در خود به ثبت رسانده است.

منبع :برای این مدخل