کنف

خصوصیات گیاهی: کنف از گیاهان لیفی است که در نواحی گرم و مرطوب و اساساً برای استخراج فیبر نرم از پوست ساقه جهت تهیه الیافت کشت می گردد ، هر چند که دانه کنف نیز جهت روغن گیری قابل استفاده است . 

کنف با نام علمی hibiscus cannabinus l. گیاهی است یکساله از تیره پنیرک (malvaceae) 

میوه کنف بصورت کپسول است . 

سازگاری: کنف از محصولات نواحی گرم و مرطوب است . به یخبندان حساب و به یک فصل رشد بدون یخبندان حداقل 200 روزه نیاز دارد . 

کنف ما هیتا گیاهی کوتاه روز است ولی حساسیت آن به طول روز کمتر از لوبیا روغنی است .

نیاز کنف به آب زیاد است . 

کنف به شوری خاک نسبتاً مقاوم است . 

تناوب زراعی: کنف از گیاهانی است که حاصلخیزی خاک را به شدت مورد استفاده قرار داده و خاک را ضعیف می سازد . 

از تناوبهای مناسب کنف می توان به تناوبهای زیر اشاره نمود : 

شبدر ـ ذرت ـ کنف ـ آیش 

شبدر ـ کنف ـ گندم 

کنف ـ نخود یا لوبیا ـ ذرت یا برنج ـ آیش 

کود شیمیایی: حدود 90 کیلو ازت ، 140 تا 180 کیلوگرم اکسید فسفر و در صورت ضرورت 100 کیلوگرم اکسید پتاسیم برای هر هکتار مناسب است . بهتر است ثلث تا نیمی از کل ازت را قبل از کاشت و بقیه را بصورت سرک و 1 تا 5/1 ماه بعد از سبز شدن به خاک داد . 

تاریخ کاشت: حداقل حرارت برای جوانه زدن بذر کنف حدود 13 درجه سانتیگراد است . 

عامل دیگری را که می بایستی در انتخاب تاریخ کاشت در نظر گرفت جلوگیری از برخورد تاریخ برداشت با هوای خشک در اول پائیز است . 

آفات و امراض: آفتی اختصاصی برای کنف در ایران شناسائی نشده است . ولی بطور کلی آفات کنف با پنبه مشترک است