انواع نظام های کشاورزی و کشاورزی پایدار :

انواع نظام های کشاورزی و کشاورزی پایدار :

هر نظام کشاورزی بر اساس یک ایدئولوژی و هدف خاصی مطرح گردیده است که در جای خود دارای ارزش و اعتبار خاصی است.

اما گاهی شیوه های افراطی و یک جانبه نگرانه باعث عدم پیشرفت و تکامل آنها گردیده است و بر اشکالات آنها سرپوش نهاده است. از آنجایی که کشاورزی پایدار شکل کامل شده ای از نظام های کشاورزی پیش از خود می باشد. لذا، انواع نظام های کشاورزی را مرور خواهیم نمود که تا یک حالت مقایسه ای برای استفاده کنندگان پیش آید.

کشاورزی ارگانیک: برخی معتقدند که اصطلاح ارگانیک و پایدار یکی هستند. کشاورزی ارگانیک را می توان به عنوان نوعی کشاورزی تعریف نمود که هدف آن ایجاد سیستم های تولیدی کشاورزی یکپارچه نظام یافته و انسانی است که تضادی با منافع اکولوژیکی و اقتصادی ندارد

هدفهای ترویج کشاورزی ایران :

هدف ترویج کشاورزی در اولین دهه تاسیس عبارت بود از:

:فراهم آوردن موجبات ارتقاء بر سطح زندگی کشاورزان و تامین رفاه اقتصادی و اجتماعی بهتر برای جامعه تولید کننده محصولات کشاورزی کشور به طوری که با تجهیز نیروی انسانی و افزایش درجه اگاهی و کارایی و مهارت آنها از روشهای پیشرفته تولید و استفاده از تکنیک های جدید بتوانند به نفع یک اقتصاد پیشرفته روستایی از منابع تولید کشاورزی و انسانی خود به بهترین وجه بهره برداری نموده و از مظاهر زندگی جدید برخوردار گردند.

بدیهی است رسیدن به چنین هدفی منافع کلی از نظر همه طبقات را در بر خواهد داشت و کمک به پیشرفت اقتصاد کشور خواهد بود.اینک، پس از گذشت نزدیک به چهار دهه از عمر ترویج کشاورزی در ایران، دریافته ایم که به صرف تجهیز نیروی انسانی شاغل در بخش کشاورزی به منظور افزایش میزان تولید در واحد سطح نمی توان به هدف «ارتقاء سطح زندگی کشاورزان و روستائیان» نایل شد. زیرا مشهود است که این ارتقاء تنها تابعی از افزایش میزان تولید نیست،بلکه عوامل متنوعی شرط بالا رفتن سطح زندگی کشاورزان است، که افزایش میزان محصول هم می تواند یکی از آنها باشد.

ماهیت ترویج

:

ترویج نشر و اشاعه است و اصالتاً یک فعالیت آموزشی به منظور انتقال دانش و مهارتهای تکامل یافته و مفید و موثر از منابع بررسی و تحقیق به مجامع روستایی، عشایری و کارگری و توسعه تنفیذ آن به جهت افزایش کارایی مولدان در جریان تولیدات.

ترویج مشاورت و تبادل اطلاعات به منظور آگاهی دادن و آگاهی یافتن از مسائل و مشکلات موجود و نوظهور در محیط و تشویق و ترغیب ارباب رجوع برای شکل یابی و آموزش آنان و نیز کمک به آنان در شکل گشایی است. ترویج کمک به مردم برای تفکر و پرورش یک روحیه جستجوگرانه در خود به منظور حرکت در مسیر تحول و توسعه است. ترویج یک نظام آموزش غیر رسمی و خارج از قالب های متداول در موسسات آموزش رسمی است

نقش ترویج در آموزش کشاورزی و توسعه روستایی :

مقدمه : آموزش ،بنیان توسعه کشاورزی است. ترویج مکتب تحقق آموزش روستاییان است پس آموزش مبتنی بر این مکتب، بنیان توسعه روستایی است.

علم ترویج بنا به ضرورت زمان پا به عرصه ی دنیای علم گذاشت، به گواهی تاریخ، یکی از دلایل عمده پیروزی متفقین در جنگ جهانی دوم، رونق نهضت ترویج کشاورزی در کشور امریکا بود. در زمانی که اروپا در آتش خشم جنگ به جهنمی هول انگیز مبدل شده بود و مزارعی که واژه فقر و نداری را برای اروپاییان به واژه غریبی مبدل ساخته بود، جولانگاه هیولای آهنین و انباشته از مین های ریز و درشت شده بوذ.

کشت بافت جانوری

کاربرد روشهای کشت آزمایشگاهی دانشمندان را قادر ساخته است که سلولها ، بافتها و اندامها را از ارگانیسم مادری جدا کرده و آنها را به عنوان واحدهای زیستی ایزوله شده در تحقیقات بعدی مورد بررسی قرار دهند.

یک سلول ، برای اینکه بتواند در محیط کشت سلولی استفاده شود باید دارای قدرت تقسیم خودبخود باشند و این امکان پذیر نیست مگر اینکه منبع کامل و دست نخورده کروموزومی داشته باشند در غیر این صورت نیاز به تحریک محیطی می‌باشد.

تاریخچه

نظریه توتی پتنت بودن همه سلولهای یک ارگانیسم در تئوری سلول مستقر بود. شوان 1839 این فرضیه را مطرح نمود که هر یک از سلولهای زنده موجودات پرسلولی اگر در شرایط محیطی مطلوبی قرار بگیرند باید استعداد تکامل مستقل را داشته باشند. وایت (1954) نخستین کسی بود که مسئله کشت سلولی را به روشنی بیان کرد.

پایلوت کشت بافت گیاهان گرمسیری و زینتی :

کشت سلول و بافت گیاهى که با عنوانهاى کشت این ویترو و یا کشت استریل نیز مطرح مى شود، ابزارى مهم در مطالعات پایه و کاربردهاى تجارى است.

 در حال حاضر به عملیاتى نظیر کشت سلولها، بافت ها و اندام هاى استریل و اجزاى آنها تحت شرایط مطلوب فیزیکى و شیمیایى در آزمایشگاه، "کشت بافت گیاهى" اطلاق مى شود.

استفاده از فن آورى کشت بافت براى تکثیر رویشى گیاهان یا ریزازدیادى مهمترین کاربرد تجارى این فناورى است. با این فن آورى مى توان از یک گیاه میلیونها گیاه جدید، با کیفیت خوب و در زمان کوتاه تولید کرد. کشت بافت سلولى با ارائه تئورى سلولى در قرن 19 آغاز گردید. این تئورى عنوان مى کند که سلول واحد ساختمانى مستقل و عملى یک موجود است. کاربرد تجارى کشت بافت در سال 1960 در آمریکا با ریزازدیادى ارکیده آغاز شد.

ژنتیک در گیاهان :

مقاومت به علفکش های گلیفوسیت و سولفونیل اوره، با استفاده از ژن های کد کننده آنزیم های هدف جهش یافته، به ترتیب برای 5- انول پیروویل شیکیمات- 3 – فسفات سنتتاز (EPSPS) و استولاکتات سنتاز (ALS) بدست آمده است.

این دو آنزیم در مسیرهای بیوسنتز اسیدهای آمینه فعالیت می نمایند. مقاومت به گلیفوسیت با استفاده از ژن gox که علفکش را خنثی می نماید، ایجاد شده است. این ژن از یک نژاد باکتریایی آکروموباکتر جداسازی گردیده است. گیاهان مقاوم به گلیفوسینات آمونیوم با استفاده از ژن های باکتریایی کد کننده فسفینوتریسین استیل ترانسفراز (PAT) که فسفینوتریسین را به فرم استیله تبدیل می نماید، تولید شده اند.

(Poirire et al. 1995).

گلخانه های صنعتی

گُلخانه
به فضای محدودی اطلاق می­شود که قابلیت کنترل شرایط محیطی مناسب را برای
رشد گیاهان از نواحی مختلف در طی فصول مختلف یک سال داشته باشد. طبق
این تعریف از جمله عملکرد گل­خانه، فراهم کردن شرایط محیطی لازم و مورد
نیاز محصولی معین است. گل­خانه ­ها بر حسب اینکه چه نوع مصالح ساختمانی در
آن‌ها بکار برده شده است به نوع ثابت و متحرک تقسیم‌بندی می­شوند. گل­خانه
­های ثابت و متحرک بنا ­بر نیاز در موقعیت معین، در جایی که مدنظر ما است
احداث می­شوند. گل­خانه­های ثابت، به گل­خانه­هایی گفته می‌شود که مصالح
ساختمانی بکار رفته در آن‌ها از جنس پایدار و با دوام باشد. پس باید
سالیان سال از آن‌ها استفاده کرد. بنابراین نکاتی در ساخت گلخانه‌های ثابت
باید در نظر گرفته شود.

۱نکات مهم در احداث گلخانه

۲ انواع گلخانه های ثابت

۳عوامل قابل کنترل در گلخانه

۴ نیاز نوری گیاهان

۵ کنترل رطوبت در گلخانه

مصرف علف کش ها

در اواخر قرن نوزدهم با افزایش مشکلات تهیه نیروی کارگر، نیار به استفاده از روشهای شیمیایی جهت کنترل علفهای هرز آشکار گردید.
مصرف علف کش ها

در اواخر قرن نوزدهم با افزایش مشکلات تهیه نیروی کارگر، نیار به استفاده از روشهای شیمیایی جهت کنترل علفهای هرز آشکار گردید. در دهه ۱۸۹۰ میلادی در فرانسه برای اولین بار استفاده از اسیدسولفرویک در مورد مبارزه شمیایی با علفهای هرز در مزارع چغندرقند، گزارش شد (گودون۱۹۲۸). ون آنورت (۱۸۹۹) از موفقیت کاربرد سولفات آهن در مبارزه با علفهای هرز در سلزی خبرداد، هر چند که شولتز (۱۸۹۹) اظهار نمود که اعمال این روش باعث ایجاد آسیب شیمیایی روی چغندرقند گردید، در سالیان متمادی گزارش‌های فراوانی در رابطه با استفاده از مواد معدنی در کنترل علفهای هرز چغندرقند ارائه شده است، با این وجود برخی از این مواد مانند سولفات آهن چندان موفقیت آمیز نبوده اند. از سیانامیدکلسیم به عنوان علف‌کش قبل از کاشت برای کنترل علفهای هرز استفاده شد. (مارکوس، ۱۹۴۰). کاربد علف‌کش‌های آلی به صورت خلاصه و به عنوان یک راهنمای عملی در اواخر دهه ۱۹۳۰ ارائه شده است. پنتا کلورفیل (۱۹۳۷)، پروفام (۱۹۴۶)، اندوتال (۱۹۵۱) و دالاپون (۱۹۵۴) اولین مواد شیمیایی آلی مورد استفاده جهت کنترل علفهای هرز قبل از سبز شدن چغندرقند بودند.
چند علف‌کش جدید که در دهه ۱۹۶۰ برای کنترل علفهای هرز مزارع چغندرقند مورد ارزیابی قرار گرفتند عبارت بودند از: کلریدازون (پیرازون)، کلرپروفام، سکلیوان، دسمدیفام، دی آلات ای پی تی سی، پبولیت،
فن مدیفام، پروفام، تی سی آ و تریفلورالین در دهه ۱۹۷۰ علف‌کش‌های دیکلوفوپ، دی اتاتیل، اتوفومسات و متامیترون در دسترس بودند. طی دهه ۱۹۸۰ اکثر علف‌کش‌های جدید چغندرقند گرامینه‌کش بودند.
علف‌کش‌های یاد شده توسطbsi مصرف می‌شوند و هر جا که اسامی‌ آنها با wssa متفاوت باشند در پرانتز آمده اند. کلیه علف‌کش‌ها و توصیه‌های ذکر شده در کشورهای تولید کننده چغندرقند قابل تهیه یا اجزاء نمی‌باشند و اکثر به صورت مخلوط با سایر علف‌کش‌ها فهرست شده به کار می‌روند.
● شیوه مصرف