ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
بیابان
نشینان به این گونه از خارخسک ، نخودوک می گویند. این گیاه بوته ای
یکساله دارای انشعابات فراوان و حداکثر ارتفاع گیاه بین ٤٠تا
٨٠سانتیمتر متغیر است.
نخودوک ریشه ای ضخیم و سفیدرنگ داشته و در اغلب عرصه های شنزارهای
بیابان دیده می شود ساقه های آن غیر منشعب ، برگهای شانه ای کوچک بطول
٢تا ٤سانتیمتر ، تمام پیکر گیاه ( اعم از ، برگ ، ساقه و میوه) را
انبوهی از کرکهای بسیار متراکم ، کوتاه و نرم پوشانده است.
گلهای آن زرد و میوه ها نیز پرزدار هستند. نخودوک متعلق به خانواده
قیچ( Zygophyllaceae)می باشد.
این گیاه اغلب در تیپهای درمنه دشتی ، نسی و اغلب تاغزارها بطور طبیعی
دیده می شوند.
گونه ای مرتعی بسیار خوش خوراک و در خاکهای با بافت سبک شنی – لومی می
روید. در سالهایی که میانگین بارندگی سالیانه بیابانها مطلوب ( بیش از
١٠٠میلیمتر) باشد، این بوته در اغلب نواحی شنی مشاهده می شود. گلهای آن
در اواسط بهار و بذرها نیز در اوایل تابستان تشکیل می شوند. روش ازدیاد
این گیاه صرفا" توسط بذر انجام می گرد.