خصوصیات و مقایسه داده برداری و رستری
داده های برداری و داده های رستری خصوصیات و بالتبع رفتار متفاوت از یکدیگر دارند که در اینجا به مقایسه داده برداری و رستری می پردازیم.
داده برداری:
- یک ساختار داده فشرده بوده و به فضای دیسک کمتری نیازمند است.
- در آن می توان توپولوژی را به صورت آشکار بیان کرد و پرسمان توپولوژی ( مانند proximity,network) انجام داد.
- در آن داده در قدرت تفکیک اصلی خود و بدون هیچ خلاصه سازی ذخیره می شود و در همه ی مقیاس ها نمایش گرافیکی دقیقی داریم.
- در آن تبدیل مختصات و rubber sheeting به آسانی صورت می گیرد.
- خروجی گرافیکی آن نسبت به داده های شبکه ای به نقشه های دستی شبیه تر است.
- لازم است که هر vertex به صورت آشکار ذخیره شود.
- نسبت به داده های شبکه ای ساختار داده ی پیچیده تری را داراست.
- برای داده های سنجش از دور (RS) ناکارا است.
- تکنولوژی آن نسبتا گران است.
- داده های پیوسته در آن به صورت کارایی نمایش داده نمی شوند.
- شبیه سازی آن ساده نیست.
- انجام برخی آنالیزهای مکانی در آن مشکل یا غیر ممکن است.
- در آن overlay چند لایه زمانبر است.
- ممکن است محاسبه ی فاصله ها با توجه به سیستم مختصات یا سیستم تصویر مورد استفاده مشکل باشد.
- نمایش مناسبی از واقعیت است.
- در آن امکان بازیابی، بهنگام سازی و خلاصه سازی گرافیک ها و توصیفات وجود ندارد.
- با محیط های RDB سازگارتر است.
- نمایش و پلات کردن آن ( به خصوص در drawing ها و رنگ آمیزی ها و shading های با کیفیت بالا) زمانبر و گران است.
- اخذ آن نسبت به اخذ تصویر شبکه ای مشکل تر است (به علت ساختار داده ی خلاصه ی آن و توپولوژی بین اشیا و توصیفات)
- در آن هر عارضه یک شی گسسته است که مرز آن توسط بردارها نمایش داده می شود.
داده ی شبکه ای(رستری):
- حجم داده زیاد است لذا فشرده سازی انجام می دهیم.
- نمایش روابط توپولوژی مشکل است.
- با خلاصه سازی اطلاعات (جزئیات) زیادی لز ذست می رود.
- تبدیل مختصات در آن مشکل است.
- اکثر نقشه های خروجی سیستم های grid-cell اغلب نیاز به کارتوگرافی با کیفیت بالا ندارند.
- موقعیت یک سلول توسط موقعیت ان در cell matrix پیاده سازی می شود.
- اندازه و شکل سلول یکسان است.
- ساختار داده ی آن ساده است.
- برای داده های RS و داده های اسکن شده کارا است.
- تکنولوژی آن ارزان است.
- نمایش مناسبی از پدیده های پیوسته است.
- به دلیل اندازه ی یکسان سلول ها شبیه سازی آن آسان است.
- انجام برخی آنالیزهای مکانی (مانند filtering, overlay) در آن ساده است.
- ممکن است خروجی گزرافیکی آن با توجه به اندازه ی پیکسل رضایت بخش نباشد.
- نقشه های شبکه ای خام رضایت بخش نیستند.
- داشتن مقیاس های مختلف بین لایه ها مشکل است.
- اندازه ی سلول قدرت تفکیک داده را مشخص می کند.
- نمایش مناسب عوارض خطی با قدرت تفکیک سلولی داده شده گاهی مشکل است.
- اگر حجم داده زیاد باشد پردازش داده زمانبر است.
- روابط مکانی در آن معمولا به صورت implicit است.
- شکل های مختلفی از داده های شبکه ای وجود دارد.
