جغرافیایی طبیعی استان کردستان

دشت ها :

دشت های استان کردستان با چشم اندازهای طبیعی و پوشش گیاهی ، مناظر دلپذیری از طبیعت این استان زیبا را به نمایش میگذارد .

2- جنگل ها و پوشش گیاهی :

جنگل استان کردستان

همیت منابع طبیعی در هر زمان و مکان فقط جهت بر آورده کردن نیاز های اولیه و اساسی انسان نبوده بلکه  قابل تامل است اینکه بقا و حیات انسان ب روی این کره خاکی به این نعمت الهی بستگی دارد.بطوری که در هر منطقه جغرافیایی منابع طبیعی بطور خاص و مراتع بطور عام میراث ارزنده و ثروت ملی ان منطقه تلقی می شود که همانا امانتی از نسلهای گذشته به نسلهای اینده (معماران جامعه)میباشد و برافرادواجب است که از تخریب و نابودی این میراث گرانبها جلو گیری بعمل آورده چونکه احیاء، اصلاح و توسعه این منابع از جمله اقدامات ارزنده این است که بایستی جامعه عمل پوشانده تا مقدمات یک توسعه نهایت امر اگر این روند تخریب در یک جهت منفی کانا لیزه شوند به نابودی محیط طبیعی خواهد انجامید.

کردستان و گیاهان دارویی

 اسرین مقصودی - خبرنگارآفرینش
کردستان دارای کوههای مرتفع و زیبا و ابشارها و مراتع و رودخانه هایی با چشم اندازهای جذاب و جنگلهای انبوه با میوه های طبیعی که سرشار از گیاهان دارویی و غذایی و حتی ناشناخته می باشد و گیاهان موجود در ان را شاید نتوان در هیچ جای این کره خاکی  یافت و جود دارد اما به دلیل نا اگاهی و بی توجهی مسئولان تنها مقادیر اندکی از انها برای مردم شناخته شده هستند که ان هم با استفاده و تجربه  پیشینیان بدست امده اند.
کردستان کنونی که بخش اصلی سرزمین باستانی ماد 

معرفی جاذبه های طبیعی استان کردستان

پوشش گیاهی و جنگل ها

استان کردستان از طبیعتی زیبا برخوردار است و جنگل بخشی از زیبایی های استان را شکل بخشیده است. جنگل های استان دراطراف شهرهای بانه و مریوان واقع شده و بعد از جنگل های شمال کشور در درجه ی دوم اهمیت قرار دارد. در حال حاضر جنگل های استان به صورت درختچه و بوته های پراکنده درآمده است. معروف ترین درختان جنگلی این جنگل ها بلوط ، مازو یا دار مازو، گلابی، زبان گنجشک ( ون)، گردو، سیب وحشی، پسته وحشی (بنه) ، زالزالک، آلبالو جنگلی، بادام تلخ ،ازگیل، داغداغان، نارون، افرا و درخت هایی مانند گز و بید وحشی در کنار رودخانه است.

به طور کلی می توان نواحی جنگلی استان را چنین تقسیم نمود:

- جنگل های منطقه مریوان، که وسعت آن 185000 هکتار است.

- جنگل های منطقه بانه، که مساحت آن حدود 50000 هکتار تخمین زده می شود.

- جنگل های منطقه سقز که مساحت آن حدود 7000 هکتار است.

- جنگل های منطقه سنندج که مساحت آن حدود 78000 هکتاراست و بیشتر درغرب کامیاران و جنوب سنندج واقع شده اند.

استان کردستان

کردستان استانی سرسبز و خرم  با وسعتی معادل 28 هزار و 203 کیلومتر مربع در غرب ایران و در مجاورت بخش شرقی کشور عراق قرار دارد.

این استان که در دامنه‌ها و دشت‌های پراکنده سلسله جبال زاگرس میانی قرار گرفته است، از شمال به استان‌های آذربایجان غربی و زنجان، از شرق به همدان و زنجان، از جنوب به استان کرمانشاه و از غرب به کشور عراق محدود است.

آشنایی با دریاچه زریوار (زره‎وار)

آشنایی با دریاچه زریوار (زره‎وار)

تالاب آب شیرین زریوار در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان، در استان کردستان و از مکان‌های دیدنی و گردشگری این منطقه است

دریاچه زریوار در 8 کیلومتری باختر مریوان قرار دارد و از دریاچه‎های آب شیرین کوهستانی است که در ارتفاع 818 متر از سطح دریا قرار دارد و حدود 200 متر پایین‎تر از شهر مریوان است.

آب تالاب شیرین است و از تعدادی چشمهٔ کف‌جوش و بارش تأمین می‌شود. در بیشتر زمستان‌ها سطح دریاچه کاملاً یخ می‌بندد.

زبان کردی و گونه ی کلهری

زبان کردی از زبان‎های ایرانی است که زیر شاخه‎ی زبان‎های هند و ایرانی[1]، از خانواده‎ی بزرگ زبان‎های هند و اروپایی[2] است. زبان کردی در نواحی وسیعی از ایران، عراق، ترکیه، سوریه و حتی در قسمت‎هایی از آسیای میانه رایج است. این زبان خود به شاخه‎ها و گونه‎های متعددی تقسیم شده است. در زیر به طرح دیدگاه برخی صاحبنظران،به منظور مشخص شدن جایگاه گونه « کلهری» در میان سایر کونه ها می پردازیم:  

تلخ ترین نوروز کردستان

تلخ ترین نوروز کردستان۲۵اسفند سالروز بمباران شیمیایی حلبچه بدستان پلید رژیم بعث عراق درراستای عملیات انفال (نسل کشی کردها) سال

حَلَبچه یا حلبجه (به کردی: هه‌له‌بجه Helebce) از شهرهای کردستان عراق در 10-15 کیلومتری مرز ایران و 225 کیلومتری شمال شرقی بغداد است. جمعیت حلبچه در حدود 80.000 نفر است که بیشتر ایشان کرد هستند. حلبچه از مناطق گورانی‌زبان بوده که در آن کردی سورانی به مرور جانشین گویش گورانی گشته است.

مردم بی دفاع حلبچه در جریان جنگ ایران و عراق، در تاریخ ۱۶ تا ۱۷ مارس ۱۹۸۸ توسط رژیم بعث عراق طی عملیاتی مرسوم به عملیات انفال بمباران شیمیایی شدند و پیرامون ۵ هزار نفر به‌ویژه کودکان و زنان و سالخوردگان آن کشتار شدند. حلبچه در آن زمان در اشغال نیروهای ایرانی و همچنین در دست گروه‌های کرد بود