گربه شنی

این گربه به گروه گربه های کوچک که شامل سیاه گوش Lynx کوگار می باشد، تعلق دارد. پوشش طرحدار بدن او استتار خوبی در زمینه محیط زندگی، (مثل جنگل و سنگریزه های روی تپه های شنی که نتیجه خرد شدن صخره ها می باشد)، برای او ایجاد می کند و او را قادر می سازد بدون آنکه شناخته شود به آرامی به شکارش نزدیک شود . گربه وحشی شکارچیان شبزی هستند  .

حواس بسیار قوی گربه های شنی آنها را جزو بهترین مؤثرترین پستانداران شکارچی کرده است.آنها قدرت شنیدن بسیار دقیق دارند و این به دلیل داشتن گوشهای بزرگ است که، آنها را قادر می سازد در هنگام نزدیک شدن، تعقیب کردن و حمله به شکار فاصله ها را بسیار دقیق محاسبه کنند.

گوزن

گوزن FAMILY CERVIDEA 3 گونه زیر در کشور ما هنوز یافت می‌شود.
1- گوزن معمولی یا مرال با نام علمی CERVUS ELAPHUS MARAL و یا RED REER که اختصاصاً در محدوده‌های جنگلی شمال کشور زندگی می‌کند.
2- شوکا (RED DEER) با نام علمی CAPREOLUS CAPREOLUS
که علاوه بر یافت شدن در بیشتر مناطق زیستی گوزن معمولی در پاره‌ای نقاط جنگل‌های غرب کشور علی الخصوص منطقه بوزین و مره خیل کردستان زندگی می‌کند.
3- گوزن زرد یا PERSIAN FALLOW DEER با نام علمی CERVUS DAMA MESOPOTAMICA که به طور طبیعی فقط در دو نقطه نزدیک به هم در ایران زندگی می‌کرده ولی اکنون در چند نقطه از کشور مثل دشت ناز ساری – جزیره اشک در دریاچه ارومیه و ... زندگی می‌کند.

گورخر آسیایی

این حیوان در راسته فردسمان قرار دارد و شباهت زیادی به الاغ دارد ولی قدری از آن بزرگتر است. گورخر ایرانی بر خلاف گورخر آفریقایی بدن راه راه ندارد و رنگ پشت آن زرد تمایلی به نارنجی، پایین بدن، پهلوها و کفلها سفید متمایل به زرد است. یال سیاهرنگی بر روی گردن و نوار قهوهایی تیرهایی در پشت است که تا دم ادامه دارد. از مشخصههای بارز آن وجود تکهای پوست گردو سیاه رنگ در سطح داخلی دستها است که باعث شناسایی آن میشود.

گرگ

گرگ به عنوان یک درنده موفق در رأس هرم غذایی، در بین جانداران خشکی‌زی‌ قرار گرفته است. همتای او در دریاهای عالم کوسه‌ها هستند با این تفاوت که گرگ‌ها از زندگی اجتماعی فوق‌العاده پیچیده برخوردارند و کوسه‌ها تک‌زی هستند و از نظر هوش، فراست، نظم گروهی و انضباط بین افراد داخل گروه خانوادگی، گرگ‌ها تقریباً در جهان درندگان، به جز خانواده سگ‌ها، بی‌همتا می‌باشند.


کلیه افراد گروه، که به ندرت از 10 قلاده تجاوز می‌کند، از قوی‌ترین گرگ «رهبر» اطاعت می‌کنند. به کرات و به هر مناسبتی افراد گروه مراتب اطاعت خود را نسبت به «رهبر» آشکار می‌کنند.

این عمل با ژست‌های بخصوص مانند مالیدن چانه به خاک، قراردادن سر بین دو دست روی زمین، روی زمین غلت‌خوردن و بیرون دادن اصوات بخصوص صورت می‌گیرد.

کاراکال

کارکال شکارچی ماهر و منحصر به‌فردی است که سرعت فوق ‌العاده، هوش و استعداد بالایش در شکار همواره مورد علاقه و تحسین شکارچیان است. در گذشته در کشورهایی از جمله ایران و هند، از کارکال برای شکار انواع حیوانات استفاده می‌شده‌است.
کارکال در زبان فارسی "سیاه‌گوش" نام دارد اما نباید این گربه را با "لینکس" که آن را به واسطه گوش‌های سیاهش سیاهگوش می‌نامند اشتباه گرفت. وجه تسمیه این اسم به دلیل وجود موهای سیاه و بلندی است که در پشت و انتهای گوش‌های بزرگ این گربه وجود دارد. کارکال خود از ریشه ترکیQhara- qulaq بر آمده و مانند نام فارس این حیوان به معنی جانور با گوش‌های سیاه‌است. گاهی در منابع و کتب جانورشناسی این حیوان را با نامPersian Lynx و Desert Lynx نامیده‌اند.

کفتار

هر چند شکل این حیوان شبیه سگها می‌‌باشد، اما به خانواده گربه ها نزدیکتر است. کفتار های خالدار به شکل گروهی زندگی می‌کنند و از لاشخورهای حرفه‌ای مردار حیوانات می‌‌باشد.کفتارها از باقیمانده لاشه مردارهایی که توسط حیوانات دیگر شکار شده اند، تغذیه می‌‌کنند. آنها به طور عادی در طول شب فعالیت می‌کنند و در طول روز در لانه هایشان استراحت می‌‌کنند.

افراد این خانواده که شباهت زیادی با سگ سانان دارند عموما لاشخور بوده و بدین وسیله نقش مهمی را در پاکسازی طبیعت و جلوگیری از انتشار بیماریها و آلودگیها بر عهده دارند.

سربزرگ ،آرواره های قوی ، گوشهای نسبتا بزرگ و نوک دار، دم متوسط و پر مو از مشخصات این گونه می باشد.شانه ها بلندتر از قسمت عقب بدن است و حالتی قوز مانند به حیوان می دهد.رنگ بدن خاکستری روشن تا خاکستری مایل به زرد همراه نوارهایی به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه بر روی آن دیده می شود
 

کفتارهای ایرانی برخلاف عادات سایر کفتارها به صورت جفتی و نه گله ای زندگی می کنند.

منبع:برای این مدخل

خفاش بینى برگه اى ایرانى Triaenops persicus

جثه آن کوچک و دندانه هاى بالاى برگه بینى بلندتر و تیزتر است. یک زائده استخوانى نیز در انگشت چهارم دست مشاهده میشود. دم نسبتا بلند و تمام آن به وسیله پرده دمى پوشیده شده است. رنگ موها از خاکسترى تا قهوه اى عنابى است.طول سر و تنه 35 تا 50 میلى متر، دم 25 تا 39 میلى متر، ساعد 48 تا 51 میلى متر، وزن 8 تا 15 گرم است.زیستگاهش غارها، ساختمانهاى قدیمى، قناتها و دیگر مناطق تاریک واقع در نواحى گرم و خشک با بوته زارها و درختان پراکنده است.

  منبع:برای این مدخل

خرگوش Lepus capensis

جثه بزرگتر از گربه اهلى، گوشها بلند، با انتهاى گرد و نوک سیاه، چشمها درشت و دم کوتاه، دستها داراى 5 و پاها داراى 4 انگشت هستند که به ناخن هاى قوى ختم میشوند. کف دست و پاها از مو هاى زبر و برس مانند پوشیده شده که باعث چسبیدن و جلوگیرى از اصطکاک آنها مى گردد. پاها به طور مشخص بلندتر از دستها هستند. رنگ موهاى پشت متفاوت، از خاکسترى روشن تا قهوه اى و زیر شکم سفید است، موهاى دم بلند و نرم اند. بالاى دم سیاه و زیر آن سفید است. طول سر و تنه 40 تا 65 سانتى متر، دم 7 تا 11 سانتى متر، پا 5/11 تا 15 سانتى متر، گوش 5/8 تا 14 سانتى متر، وزن 5/1 تا 6 کیلوگرم است. اکثرا در زیستگاهایى اعم از جنگلى، کوهستانى، بیابانى و استپى یافت میشوند.

منبع:برای این مدخل

خارپشت گوش بلند Hemiechinus auritus

جثه این جانور از خارپشت اروپایى کوچکتر بوده و پوزه کشیده و نوک تیزى دارد. گوشهایش بسیار دراز و از خارهاى پشت سر بلندتر است. دستها و پاهاى بلندى دارد. بر خلاف خارپشت بیابانى و خارپشت ایرانى ، خارهاى جلوى پیشانى دو قسمت نمى شوند. خارها کوتاهند، طول خارهاى پشت حدود 15 میلى متر است. خارها گندمى رنگ اند و دو نوار تیره متمایل به قهوه اى دارند. معمولا رنگ خارهاى وسط پشت به علت نبودن نوارهاى تیره، روشنتر است. رنگ موهاى صورت، گلو، و پیشانى دارچینى متمایل به زرد است. موهاى زیر بدن، پهلوها، دم، دست و پا سفیدند. طول سر و تنه 150 تا 270 میلی تر، وزن حدود 500 گرم است. زیستگاهش علفزارها، بوته زارهاى حاشیه جنگلها و مناطق استپى، باغها و مزارع است.

منبع:برای این مدخل