بنابراین اصطلاح "شتاب جاذبه- صفر" "zero-g" یک اصطلاح غلط است.
آنچه برای فضانوردان (یا ماهوارهها) در مدار زمین رخ میدهد این است که آنها در ضمن حرکت جانبی خود، در واقع دارند به سوی کره زمین سقوط میکنند، و چنین وضعیتی آنها را در مدار نگه می دارد و احساس بیوزنی در آنها به وجود میآورد.
در ایستگاه فضایی بینالمللی که در فاصله 400 کیلومتری کره زمین قرار دارد، نیروی جاذبه 90 درصد میزان آن در سطح زمین است.
کاهش نیروی جاذبه در فضا باعث میشود، اجسام به جای سقوط به سمت پایین، حرکت جانبی پیدا کنند.
گرچه رسما هفت قاره بر روی کره زمین گسترده شدهاند، همیشه وضع به این صورت نبوده است.
بسیاری از دانشمندان میگویند تمام سطح کره زمین در ابتدا به صورت یک قاره غولآسای کاملا خشک بود. سپس ستارههای دنبالهدار حاوی آب به زمین برخوردند، و به تدریج اقیانوسها تشکیل شدند.
مدتها بعد همه خشکیهای زمین به صورت یک ابرقاره به نام "پانگهآ" - کلمهای به معنای "همه سرزمینها"- در کنار هم قرار گرفته بودند.
پانگهآ حدود 225 میلیون سال قبل شروع به تکهتکهشدن کرد و نهایتا قارهها آن چنان که ما میشناسیم به وجود آمدند.
اما آیا این قارهها هنوز در حال حرکت هستند؟ بله. این قارهها با سرعت برابر 2.5 سانتیمتر در سال در حال جداشدن از هم هستند.
این حرکت و همه سایشها و جنبشهای ناشی از آن باعث ایجاد زلزلهها میشود، آتشفشانها را به فوران در میدارد و کوهها را میسازد.
اما چرا اینگونه است؟ نور ستارهها باید از میان لایههای جو عبور کند تا به چشم ما برید، اما لایههای جو از لحاظ درجه حرارت و تراکم متفاوت هستند، و همه آنها بسیار آشفته و متلاطم هستند.
در شبهای که باد میوزد به نظر میرسد که ستاره مداوما جای خود را عوض میکند، چرا که انکسار نور ستاره بر حسب تغییرات لایههای جو مرتبا دچار تغییر میشود.
این حالت مانند تماشای سکهای که در کف یک استخر افتاده است که سکه را مداوما در حال حرکت میبینیم.
ستارهشناسان هنگام رصد ستارهها با استفاده از دستگاههای اپتیکی تصحیحکننده بر این به اصطلاح چشمکزدن غلبه میکنند، به این ترتیب که آینههای کوچک متعدد مرتبا میدان دید را بر حسب آشفتگیهای جوی تصحیح میکنند.
پیش از آنکه روش تاریخگذاری رادیوسنجی به وجود آید، تعیین سن کره زمین تنها در حیطه حدس و گمان قرار میگرفت.
تا همین یک قرن پیش بسیاری عمر آن را تنها چند هزار سال میدانستند و لرد کلوین فیزیکدان در اواخر قرن نوزدهم عمر عمر زمین را 100 میلیون سال تخمین زد.
ماری کوری در سال 1898 پدیده رادیواکتیویته را کشف کرد، که در آن اتمهای ناپایدار انرژی خود را از دست میدهند، یا به عبارت دیگر با پرتوتابی به شکل ذرات یا امواج الکترومغناطیسی متلاشی میشوند.
ارنست راترفورد فیزیکدان در سال 1904 نشان داد که چگونه پدیده تلاشی اتمی می تواند به عنوان ساعتی برای تاریخگذاری سنگهای قدیمی به کار رود.
در همان هنگام آرتور هولمز(1890 – 1964) که در حال اخذ درجه زمینشناسی از کالج امپریال علوم در لندن بود، تکنیکی را به وجود آورد که با استفاده از روش سنجش نسبت اورانیوم - سرب در سنگها، آنها را تاریخگذاری میکرد.
ادامه مطلب ...
شیمی پایه بسیاری از علوم است و از آنجا که با ماده سر و کار دارد، در بسیاری از رشتهها از زیستشناسی و فیزیک گرفته تا داروسازی، هوافضا، نانو، راه و ساختمان و... پا به میدان میگذارد.
اما این نامگذاری دلیل دیگری هم دارد. در واقع علم شیمی مستقیم بر کیفیت زندگی ما و محیطی که در آن زندگی میکنیم تأثیر میگذارد. به عبارت دیگر با شیمی میتوان هم از محیطزیست محافظت کرد و هم آن را از بین برد! اگر به اطرافمان نگاه کنیم، متوجه اهمیت این موضوع میشویم؛ مثلاً سلامت غذاهایی که میخوریم، با توجه به تغییراتی که امروزه در کاشت گیاهان به وجود آمده است، به نوعی در گرو علم شیمی است.
این که از چه کودهایی استفاده میشود، چه تغییراتی در رشد آنها داده میشود، از چه آفتکشهایی استفاده میکنیم و... بر روی سالم بودن گیاهان اثرگذار است. حال به هوایی که تنفس میکنیم فکر کنید؛ آلودگی هوا که در نتیجه دود وسایل نقلیه، گازهای تولیدشده در کارخانجات، دیاکسیدکربن ناشی از سوختهای فسیلی و در نتیجه گازهای گلخانهای ایجاد میشود، با علم شیمی گره خورده است؛ مثلاً کیفیت بنزین و گازوئیل خودروها که ترکیبهایی شیمیایی هستند، در میزان آلایندههای ایجادشده تأثیر دارد.
قرصها و داروهایی که استفاده میکنیم، آبی که میآشامیم یا برای آبیاری استفاده میکنیم، محصولات سازگار با محیطزیست که با استفاده از فناوریهای روز شیمی ساخته میشوند، انرژیهای پایدار که جایگزینی برای سوختهای فسیلی هستند، همه و همه با شیمی سر و کار دارند. شاید بتوان گفت که علم شیمی با زمین و خاک و آب و هوا گره خورده است. به همین دلیل جای تعجب نیست که زمانی که یکی از مهمترین دغدغههای بشر حفظ محیطزیست است، امسال به نام این علم شناخته میشود.
فهرستی از زمان و میزان قربانیان زمین لرزه های به وقوع پیوسته در ایران در ذیل به طور خلاصه ارایه می شود:
تاریخ وقوع |
آمارکشته شدگان |
محل حادثه |
توضیحات |
22 دسامبر سال 856 میلادی |
200000 نفر | دامغان | |
23 آگوست سال 893 میلادی | 150000 نفر | اردبیل | |
18 نوامبر سال 1727 میلادی | 77000 نفر | تبریز | |
10 ژوییه سال 1909 میلادی | 5500 نفر | نواحی مرکزی کشور | قدرت 3.7 در مقیاس ریشتر |
25 مه سال 1923 میلادی | 2200 نفر | نواحی غربی کشور | قدرت 7.5 در مقیاس ریشتر |
01 مه سال 1929 میلادی | 3330 نفر | نواحی غربی کشور | قدرت 4.7 در مقیاس ریشتر |
06 مه سال 1930 میلادی | 2500 نفر | نواحی شمالی | قدرت 2.7 در مقیاس ریشتر |
27 نوامبر سال 1945 میلادی | 4000 نفر | نواحی جنوبی ایران | قدرت 8.2 در مقیاس ریشتر - بلوچستان و سواحل دریای عمان را لرزید.در این زلزله استان کراچی نیز در هند لرزید. |
02 فوریه سال 1957 میلادی | 2000 نفر | شمال ایران | قدرت 7.4 ریشتر |
13 دسامبر سال 1957 میلادی | 2000 نفر | روستا های همدان و کرمانشاه | قدرت 7.3 ریشتر |
آوریل سال 1960 میلادی | 450 نفر | لار، واقع در جنوب کشور | |
01 سپتامبر سال 1962 میلادی | 100000 نفر | ساری | در این زلزله 7.3 ریشتری 294 روستا از بین رفتند. |
سپتامبر 1962 میلادی | 11000 نفر | تهران | 200 روستا در غرب تهران ویران شد. |
31 آگوست 1968 میلادی | 10000 نفر | خراسان | |
10 آوریل 1972 میلادی | 5054 نفر | جنوب کشور | این زلزله 7.1 ریشتر قدرت داشت و موجب ویرانی 1000 کیلومتر مربع شد. |
24 نوامبر 1976 میلادی | 5000 نفر | شمال غربی ایران در نواحی مرزی روسیه با ایران و شرق ترکیه | قدرت 7.3 ریشتر - قسمت اعظم آن در ایروان در مرز کشورمان بود. |
21 مارس 1977 میلادی | 167 نفر کشته، 556 نفر زخمی | جنوب کشور
|
35 روستا به شدت صدمه دیدند. در منطقه ی بندرعباس 7000 نفر بی سرپناه شدند. شدت این زلزله 6.9 ریشتر بود. این نکته قابل تامل است که بعد از 90 دقیقه پس لرزه ای با قدرت 6 ریشتر موجب ویرانی هرچه بیشتر منطقه شد. |
آوریل 1977 میلادی | 900 نفر | منطقه اصفهان | |
سپتامبر 1978 میلادی | 25000 نفر | شرق ایران | |
16 سپتامبر 1979 میلادی | 15000 نفر | طبس | قدرت 7.8 ریشتر |
11 ژوئن 1981 میلادی | 3000 نفر | کرمان | قدرت 6.9 ریشتر |
28 جولای1981 میلادی | 15هزار نفر کشته و 1000 نفر زخمی | کرمان | 50هزار نفر بی سرپناه شدند.این زمین لرزه با قدرت 7.3 اتفاق افتاد. |
20 ژوئن 1990 میلادی | 40000 تا 50000 نفر | مناطق رشت، قزوین و زنجان | 60000زخمی، 400000 نفر بی سرپناه در منجیل و رودبار تقریبا تمام سازه ها از بین رفت.در خلخال و نوشهر صدمات سنگینی به شهر وارد شد و در تهران نیز لرزه هایی محسوس بود.قدرت این زلزله 7.4در مقیاس ریشتر بوده و حتی قسمت هایی از تبریز و اراک و مرزهای شمال غربی ایران و کشورهای همسایه را لرزانید. متاسفانه پس لرزه ای که روز بعد از زمین لرزه با قدرت 5.3 زمین را لرزاند سبب شد تا 20 تن از ساکنان شهر منجیل و لوشان را از بین ببرد. |
28 فوریه 1997 میلادی | 1100 نفر | اردبیل | بزرگی آن زمین لرزه، 5.5 درجه در مقیاس ریشتر بود.
|
10 مه 1997 میلادی | 1613 نفر | بیرجند | بزرگی 7.1 درجه در مقیاس ریشتر |
22 ژوئن 2002 میلادی | 261 تن کشته و 1300 نفر زخمی | ابهر و غرب ایران | بزرگی این زمین لرزه 6.5 ریشتر بود. |
26 دسامبر 2003 میلادی | 40000 نفر | بم (کرمان) | قدرت 6.6 |
بعدازظهر روز جمعه 8 خرداد ماه سال 1383، (28 مه 2004میلادی) | صدمات جانی و مالی این زمین لرزه محدود بوده و یکی از علل آن تراکم کم جمعیت در پیرامون مرکززمین لرزه می باشد. | حد فاصل شهرهای فیروزآباد ، کجور و مرزن آباد در استان مازندران | ساعت 17 و 8 دقیقه و 46 ثانیه به وقت محلی
(ساعت 12و 38 دقیقه و46 ثانیه به وقت بین المللی) لرزش ناشی از این رویداد با قدرت 6.3 ریشتر در بخشهای وسیعی از کشور حس شد.در تهران نیز مردم را دچار چنان وحشتی کرد که تا چند روز به دور از خانه ها یشان و در پارک ها معاش کردند. |
ادامه مطلب ...
هنگام ملاحظه مصائب، آسیب ها و تلفات بسیاری که زلزله ها باعث شده اند، بسیار طبیعی است که از خود بپرسیم ایا می توان از این وقایع اجتناب کرد و طبیعتاً اگر بتوانیم پیش از وقوع چنین فجایعی در مورد آنها هشدار بدهیم، زندگی های بسیاری نجات خواهند یافت.
هنگام ملاحظه مصائب، آسیب ها و تلفات بسیاری که زلزله ها باعث شده اند، بسیار طبیعی است که از خود بپرسیم آیا می توان از این وقایع اجتناب کرد و طبیعتاً اگر بتوانیم پیش از وقوع چنین فجایعی در مورد آنها هشدار بدهیم، زندگی های بسیاری نجات خواهند یافت... اما آیا می توان زمین لرزه ها را پیش بینی کرد؟از لحاظ نظری کاملاً واضح است که اگر پارامترهای دخیل در تنش های پوسته زمین را بدانیم باید بتوانیم زلزله ها را پیش بینی کنیم. عقیده عمومی در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ این بود که با بررسی دقیق سابقه حرکات گسل ها، الگوهایی قابل پیش بینی به دست خواهند آمد. علاوه بر این تصور می شد که الگوهای غیرعادی کوتاه مدت رفتار حرکات گسل ها پیش از زمین لرزه قابل پیش بینی هستند و لذا می توان ساعت ها و روزها پیش از وقوع زمین لرزه به مردم اطلاع داد تا نواحی خطرنک را تخلیه کنند. اما امروز کاملاً روشن شده است که پیش بینی وقوع زمین لرزه بسیار پیچیده تر از آن است که در ابتدا تصور می شد. امروزه می دانیم که زلزله ها چه از لحاظ زمانی و چه از لحاظ مکانی گه گاهی و پرکنده هستند. به جای تلاش کردن برای پیش بینی اینکه چه هنگامی شهرهای ما ویران خواهند شد، باید بر اطمینان یافتن از سالم ماندن آنها هنگام بروز زلزله متمرکز شد.یکی از موانع عمده در پیش بینی دقیق زلزله این است که گسل ها جدا از هم عمل نمی کنند. هنگامی که در یک گسل شکست رخ می دهد، تنش حاصل می تواند به گسل دیگری منتقل شود و این امر ادامه می یابد. تغییر کشش درون پوسته زمین الگوهایی با تغییر تدریجی دارد که دانشمندان اطلاع دقیقی از آن ندارند.با این حال تلاش ها برای پیش بینی زلزله ها همچنان از راه های مختلف ادامه پیدا کرده است. این تلاش ها در ۲۰ سال گذشته عمدتاً در سه حوزه زیر متمرکز بوده است:
ادامه مطلب ...
پدید آمدن زلزله های اخیر که حاصل جابجایی در پوسته زمین است، و انفجار مواد مذاب از یک آتشفشان فعال، تنها نمایشگر قسمتهای پایانی از یک پروسه طولانی است که ساختار کنونی کره زمین را بوجود آورده است. پدیدههای زمین شناسی که در داخل زمین اتفاق میافتند تنها در سایه توجه به تاریخچه کره زمین و نحوه تغییرات آن در طول سالیان کهن قابل شناخت است.در ابتدای پیدایش کره زمین، بدلیل بالا بودن دمای آن، تمام مواد تشکیل دهنده آن بصورت مذاب بودند که به دلیل تفاوت در وزن و چگالی این مواد، سه لایه اصلی در سطح زمین پدید آمده است. این تقسیم بندی بر اساس تفاوت خصوصیات شیمیایی مواد تشکیل دهنده آن قابل تشخیص است:
پوسته کره زمین لایه نسبتا کم عمقی است که این لایه سنگی سطحی، به دو نوع کلی تحت عنوان پوسته قارهای و پوسته اقیانوسی طبقهبندی میشود. پوسته اقیانوسی حدود 7 کیلومتر ضخامت داشته و از سنگهای آذرینی تحت عنوان "بازالت" تشکیل شده است. در مقابل ، پوسته قاره ای دارای ضخامت متوسط 35-40 کیلومتر است ولی در برخی مناطق کوهستانی ممکن است از 70 کیلومتر نیز تجاوز نماید. برخلاف پوسته اقیانوسی، که از مواد شیمیایی یکنواختی تشکیل شده است، پوسته قارهای شامل انواع مختلفی از سنگها میباشد. قسمت فوقانی پوسته قارهای از سنگهای گرانیتی تشکیل شده، در حالی که قسمت تحتانی آن شبیه بازالت است.
ادامه مطلب ...